Causes and reporting of nursing medication errors
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
CC0 1.0 Universal
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
INTRODUCTION: Nurses are responsible for correct and safe administration of oral, subcutaneous, intramuscular and intravenous medication. Medication errors (ME) are common health threatening mistakes that as a global problem increase mortality rates, length of hospital stay, and healthcare costs. This survey was conducted to evaluate the causes and reporting of nursing medication errors. MATERIALS AND METHODS: The study is crosssectional and conducted in 2018. Ten nurses, working in PHI General Hospital Ohrid filled out a self-constructed questionnaire about medication errors. RESULTS: When asked what is the most common reason for medication errors, nurses answered: 3/10 using shortcuts; 3/10 errors in dosage; 1/10 similarities in medication name; 1/10 lack of pharmacological knowledge; and 2/10 all of the above.7/10 nurses would accept responsibility if they make an ME. Five nurses would tell a doctor about their error in medication, 2 would approach the director of the hospital and 3 nurses would tell the nursing director.9/10 nurses never made/witnessed an ME, and would know what to say if they did;10/10 would know whom to inform and would like to talk to somebody; 4/10 would not know how to react if someone from their team makes an ME; 4/10 think that the night shift increases chances for ME; 8/10 think that interruptions during preparation of therapy increase chances for ME; 6/10 think they have the necessary knowledge in pharmacology; 4/10 think that they risk their employment if they report an ME; 6/10 think that inexperienced nurses are prone to more ME. CONCLUSION: Our results show that interviewed nurses well understand the circumstances that increase medication errors, but struggle with reporting ME. We found that 1/3 of the interviewed nurses would not accept the responsibility for their medication error. The fear of losing employment is high among the interviewed nurses, which makes ME to be underreported. Most of the interviewed nurses prefer to inform a doctor for medication error rather than a responsible nurse. Only 2/3 of nurses find that they have sufficient pharmacological knowledge, something that should be further addressed in nursing education.
GIRIŞ: Hemşireler oral, subkutan, intramüsküler ve intravenöz ilaçların doğru ve güvenli bir şekilde uygulanmasından sorumludur. İlaç tedavisi hataları (ME), dünya çapında ölüm oranlarını, hastane kalış süresini ve sağlık maliyetlerini artıran sağlığı tehdit edici hatalardır. Bu araştırma çalışması, hemşirelikte ilaç hatalarının nedenlerini değerlendirmek raporlamak amacıyla yürütülmüştür. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma kesitsel olup 2018 yılında yürütülmüştür. Phi General Hospital Ohrid’de çalışan on hemşire, ilaç tedavisi hataları hakkında kendilerini değerlendirdikleri bir form doldurdu. BULGULAR: İlaç tedavisi hatalarının en yaygın nedeninin ne olduğu sorulduğunda, hemşireler; Onda üçü kolaya kaçmak; Onda üçü dozaj hataları; Onda biri ilaçların isim benzerlikleri; Onda biri farmakolojik bilgi eksikliği; Onda ikisi ise yukarıdakilerin tümü şeklinde cevap verdi. Hemşirelerin onda yedisi hata yaptıkları taktirde mesuliyeti kabul edeceklerini belirtti. Beş hemşire yaptıkları ilaç hatası hakkında bir doktora bilgi vereceklerini, ikisi hastane yöneticisine, üçü ise başhemşireye başvuracaklarını söyledi .On hemşirenin dokuzu daha önce bir ilaç tedavisi hatası yapmadığını ve yapıldığına tanık olmadığını, böyle bir durumla karşı karşıya kaldıklarında ne yapacaklarını bildiklerini ifade etti. Tamamı kime bilgi vereceğini bildiklerini ve bilgi vermeyi isteyeceklerini, dördü ekibinden birisinin hata yapması durumunda nasıl tepki vereceklerini bilemediklerini; dördü gece vardiyası sırasında, sekizi ise tedavinin hazırlanması sırasında kesintilerin olduğu durumlarda ilaç hatası yapma ihtimallerinin arttığını düşünüyor. Altısı farmakoloji alanında gerekli bilgiye sahip olduklarını, dördü yaptıkları ilaç hatasını rapor etmenin mesleklerini riske atacağını, altısı ise deneyimsiz hemşirelerin bu konuda hata yapmaya daha meyilli olduğunu düşündüklerini belirtti. Formun Üstü Formun Altı SONUÇ: Sonuçlarımız, görüşüle hemşirelerin ilaç hatalarını artıran koşulları iyi anladığını, ancak raporlanması konusunda sıkıntı çektiklerini gösteriyor. Görüşülen hemşirelerin 1 / 3’ünün kendi yaptığı ilaç tedavisi hatasının sorumluluğunu kabul etmeyeceğini sonucuna vardık. İşlerini kaybetme korkusunun röportaj yapan hemşireler arasında hayli yüksek oluğunu, bunun neticesinde meydana gelen hatanın raporlanamayabileceğini belirledik. Görüşülen hemşirelerin çoğu, sorumlu hemşire yerine ilaç hatası için bir doktora bilgi vermeyi tercih eder. Hemşirelerin yalnızca üçte ikisinin gerekli farmakolojik bilgiye sahip olduğu kanaatinde olduğunu ve hemşirelik eğitiminde bu konunun üzerine daha fazla düşülmesi gerektiği sonucuna vardık.
GIRIŞ: Hemşireler oral, subkutan, intramüsküler ve intravenöz ilaçların doğru ve güvenli bir şekilde uygulanmasından sorumludur. İlaç tedavisi hataları (ME), dünya çapında ölüm oranlarını, hastane kalış süresini ve sağlık maliyetlerini artıran sağlığı tehdit edici hatalardır. Bu araştırma çalışması, hemşirelikte ilaç hatalarının nedenlerini değerlendirmek raporlamak amacıyla yürütülmüştür. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma kesitsel olup 2018 yılında yürütülmüştür. Phi General Hospital Ohrid’de çalışan on hemşire, ilaç tedavisi hataları hakkında kendilerini değerlendirdikleri bir form doldurdu. BULGULAR: İlaç tedavisi hatalarının en yaygın nedeninin ne olduğu sorulduğunda, hemşireler; Onda üçü kolaya kaçmak; Onda üçü dozaj hataları; Onda biri ilaçların isim benzerlikleri; Onda biri farmakolojik bilgi eksikliği; Onda ikisi ise yukarıdakilerin tümü şeklinde cevap verdi. Hemşirelerin onda yedisi hata yaptıkları taktirde mesuliyeti kabul edeceklerini belirtti. Beş hemşire yaptıkları ilaç hatası hakkında bir doktora bilgi vereceklerini, ikisi hastane yöneticisine, üçü ise başhemşireye başvuracaklarını söyledi .On hemşirenin dokuzu daha önce bir ilaç tedavisi hatası yapmadığını ve yapıldığına tanık olmadığını, böyle bir durumla karşı karşıya kaldıklarında ne yapacaklarını bildiklerini ifade etti. Tamamı kime bilgi vereceğini bildiklerini ve bilgi vermeyi isteyeceklerini, dördü ekibinden birisinin hata yapması durumunda nasıl tepki vereceklerini bilemediklerini; dördü gece vardiyası sırasında, sekizi ise tedavinin hazırlanması sırasında kesintilerin olduğu durumlarda ilaç hatası yapma ihtimallerinin arttığını düşünüyor. Altısı farmakoloji alanında gerekli bilgiye sahip olduklarını, dördü yaptıkları ilaç hatasını rapor etmenin mesleklerini riske atacağını, altısı ise deneyimsiz hemşirelerin bu konuda hata yapmaya daha meyilli olduğunu düşündüklerini belirtti. Formun Üstü Formun Altı SONUÇ: Sonuçlarımız, görüşüle hemşirelerin ilaç hatalarını artıran koşulları iyi anladığını, ancak raporlanması konusunda sıkıntı çektiklerini gösteriyor. Görüşülen hemşirelerin 1 / 3’ünün kendi yaptığı ilaç tedavisi hatasının sorumluluğunu kabul etmeyeceğini sonucuna vardık. İşlerini kaybetme korkusunun röportaj yapan hemşireler arasında hayli yüksek oluğunu, bunun neticesinde meydana gelen hatanın raporlanamayabileceğini belirledik. Görüşülen hemşirelerin çoğu, sorumlu hemşire yerine ilaç hatası için bir doktora bilgi vermeyi tercih eder. Hemşirelerin yalnızca üçte ikisinin gerekli farmakolojik bilgiye sahip olduğu kanaatinde olduğunu ve hemşirelik eğitiminde bu konunun üzerine daha fazla düşülmesi gerektiği sonucuna vardık.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Filiposka, S. , Dimitrovska, S. (2019). Causes and reporting of nursing medication errors / Hemşirelikte ilaç tedavisi hatalarının nedenleri ve raporlanması. Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi.
