Özomay Baykal, GülcanTanju, İlhan Asya2024-10-252024-10-2520172017Tanju, İ. A. (2017). 0-16 yaş arasında çocuğu olan ebeveynler ve sağlık çalışanlarının ateş hakkındaki bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi ve karşılaştırılması / Evaluation and comparison of the knowledge and healthcare staff that have children between the ages of 0-16. (Yayımlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi). Maltepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.https://hdl.handle.net/20.500.12415/12942Tam Metin / Full TextGiriş ve Amaç: Ateş çocukluk çağında travma dışı nedenlerle acile başvuruların en sık nedenlerinden biridir. Ateş genellikle basit viral enfeksiyonlara bağlı olup, tedavi gerektirmeyen, kendiliğinden düzelen bir durumdur. Ancak aileler ve sağlık çalışanları çocukları ateşlendiğinde genellikle korku ve endişe yaşamaktadırlar. Araştırmamız İstanbul Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Poliklinik ve Acil servisine başvuran ebeveynler ile sağlık personeli olan ebeveynlerin ateş hakkındaki bilgi ve tutumlarını karşılaştırarak değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metod: Araştırma İstanbul Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk sağlığı ve Hastalıkları poliklinikleri ve acil servisine başvuran ve araştırmaya katılmayı kabul eden 0-16 yaş arasında çocuğu olan 200 ebeveyn ve 200 sağlık personeli ile yapıldı. Ebeveynlerin sosyo-demografik özelliklerini, ateş, ateşin yönetimi ve ateşli havale konusundaki bilgi ve tutumlarını içeren toplam 52 adet sorudan oluşan anket formu yüzyüze görüşülerek uygulandı. Verilerin değerlendirilmesinde Pearson Ki–Kare analizi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık için p değeri 0,05 olarak belirlendi. Bulgular: Çalışmaya katılan ebeveynlerin %50 (200)’ si sağlık personeli idi. %23’ü hemşire, %18’i doktor, %5’i teknisyen, %3’ü diğer sağlık personeli ve %1’i acil tıp teknisyeni idi. Sağlık personeli olmayanlar ile sağlık personeli olan ebeveynlerin ateş hakkındaki bilgiyi doktor/hemşireden, kitaplardan, internetten, akrabalardan ve önceki çocuklardan elde ettiği deneyimlerden elde etmelerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0.05). Her iki grupta ateş ölçümünün en sık koltukaltı bölgesinden yapıldığı görülmüştür. Evde derece bulundurmalarına bakıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamadı (p>0.05). Normal vücut sıcaklığını, ateşi ve yüksek ateşi bilmelerine bakıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu. Sonuç: Sağlık personeli olan ebeveynler de sağlık personeli olmayan ebeveynler kadar ateş hakkında endişe ve korku yaşamaktadır. Ebeveynlerin ateş, ateş yönetimi ve ateşli havale konusunda eğitimleri sağlanarak, ateş hakkındaki korku ve endişelerinin azalması bunun sonucunda da eksik ve hatalı uygulamaların önüne geçilmesi sağlanabilir.Objectives: Fever is among the most common non-traumatic reasons of application to the emergency department during childhood. Fever is usually related to basic viral infections and is a self healing condition without any need for treatment. However, the parents from the public and the healthcare staff express fear and anxiety when their children have fever. Our research has been aimed to evaluate by comparison the level of knowledge and attitude of the parents who apply to the İstanbul Maltepe University Medical Faculty Hospitals Department of Pediatric Health and Diseases Clinics and Emergency Department and parents who are healthcare staff. Material and Method: This research has been performed by 200 parents who are healthcare staff and 200 parents from the public. Both segments’ children are at the age of 0-16 and applied to the İstanbul Maltepe University Medical Faculty Hospitals Department of Pediatric Health and Diseases Clinics and Emergency Department. They voluntarily joined to this research. A survey form that contains 52 questions about the parents’ socio-demographic properties, knowledge and attitude towards fever, fever management and Febrile Convulsion has been applied face-to-face. Pearson Chi-Square analysis has been used for the evaluation of the data. p value has been specified as 0,05 for the statistical significance. Results: %50 (200) of the parents with whom the survey was conducted were healthcare staff. The breakdown of this group was: %23 nurses, %18 doctors, %5 technicians, %3 other healthcare staff and %1 emergency medical technicians. A significant difference has been noticed for the attainment of information about fever from the doctors/nurses, books, internet, relatives and experience from the previous children across the parents from public and parents who are a healthcare staff (p<0.05). It has been observed that at both segments the most common measurement of fever is taken axillary. Statistically, there was no significant difference for keeping a thermometer at home (p>0.05). The ratio for knowing correctly the normal body temperature, fever and high fever has indicated a statistically significant difference. Conclusion: Parents who are healthcare staff feel fear and anxiety as much as the parents from the public. Reduction of fear and anxiety of the parents, thus avoidance of deficient and faulty practices can be maintained by training the parents on the subjects of fever, fever management and Febrile convulsion.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessAteş yönetimiAteşli havaleSağlık personeliAteşFever managementFebrile convulsionHealthcare staffFeverSpecialist Thesis471428