Yorbık, ÖzgürMutlu, CanerKılıçoğlu, Ali GüvenOzdemir, Melike2024-07-122024-07-1220151018-86811309-5749https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/263665https://hdl.handle.net/20.500.12415/9399Amaç, bir ruh sağlığı hastanesi acil servisinde görülen davranım bozukluğu (DB) olan ergenlerin hastaneye yatış öngörücülerini araştırmak idi. Yöntem: Hastalar, 6 aylık dönem içerisinde ilk başvurularına göre, yaş, cinsiyet, okul durumu, aile yapısı, geliş belirtileri ve bunların süresi, eşlik eden psikiyatrik tanılar, daha önce acil servis ya da poliklinik kullanımı, önceden psikiyatrik yatış ve ailesinde ruhsal bozukluk öyküsü açısından geriye dönük değerlendirildi. Bulgular: Ortalama yaş 15.69±1.26 yıl idi. Toplam 144 hastanın, %61.8'i (n=89) kız idi ve 50'si (%34.7) hastaneye yatırıldı. Yatırılmadan tedavi edilen hastalara göre, yatarak tedavi edilen hastalarda anlamlı olarak daha fazla suisid düşüncesi, daha uzun belirti süresi, daha fazla eşlik eden bir ruhsal bozukluk ve ailede psikiyatrik bozukluk öyküsü vardı. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde, intihar düşüncesi, eşlik eden bir psikiyatrik bozukluğa sahip olma ve ailede ruhsal bir bozukluk öyküsüne sahip olma, psikiyatrik yataklı üniteye yatışı öngördü. Sonuç: Acil birimlerindeki klinisyenler, intihar düşüncesi, eşlik eden ruhsal bir bozukluğu ve ailede ruhsal bir bozukluk öyküsü olan DB'li ergenlerde hastaneye yatışı öngörmenin farkında olmalıdır. İntihar girişimi, DB'li ergenlerde yatışı öngörmede, direkt etkiden ziyade, indirekt etkiye sahip görünmektedirtrinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle308430126366528