Arlı Çil, Dilekİşler, Erdal2024-07-122024-07-1220192019-12İşler, E. (2019). Thomas Hobbes ve J. J. Rousseau’da insan doğası ve barışın olanağı / Human nature and the possibility of peace in Thomas Hobbes and J.J. Rousseau (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.https://hdl.handle.net/20.500.12415/11678Bu tezde, belirli bir insan doğası düşüncesinden hareketle geliştirilen toplumsal barışı sağlama önerilerinin barındırdığı sorunlar T. Hobbes ve J. J. Rousseau’nun düşüncelerinden hareketle gösterilecektir. İki düşünür de, insan doğası, doğa durumu, toplum sözleşmesi, egemenlik gibi kavramlar üzerinde durmalarına rağmen farklı yönetim şekillerini savunurlar. Hobbes, insanın doğası gereği bencil ve şiddete meyilli olduğu düşüncesinden yola çıkarak iktidarın mutlak bir güce sahip olması gerektiğini savunur çünkü ancak mutlak güçteki bir iktidar savaşı sonlandırıp toplumsal barışı sağlayabilir. Bu şekilde sağlanan barışın bedeli, özgürlüğün yitirilmesidir. Rousseau ise, insanın doğal halinin iyi ve merhametli olduğunu ama toplumsallaşmayla birlikte bu durumun değiştiğini, insanın doğasındaki masumiyeti yitirerek yozlaştığını savunur. Toplumsallaşmayla birlikte ortaya çıkan yozlaşmaya özgürlüğün yitimi de eşlik eder ve bütün bunlar, insanlar arasında savaşlara neden olur. Rousseau, insanın tekrar özgürleşmesi ve toplumsal barışın sağlanması için genel iradeye dayalı bir yönetimi savunur. Her ne kadar insan doğasının tarihsel olarak değiştiğini söylese de, Rousseau’nun genel iradeye dayalı yönetimi, insanın özünde merhametli ve işbirliğine eğilimli olduğu düşüncesine dayanmaktadır. Rousseau’ya göre, genel iradeye dayalı bir yönetim, toplumsal barışı sağlayabilecek temel güçtür. Toplumsallaşma ile birlikte insanın doğası değiştiği ve genel irade kendiliğinden oluşamayacağı için, Rousseau yurttaşlık eğitimine başvurur. Fakat değişen insan doğasına rağmen gerçekleştirilen bu eğitim, özel iradeyi biraz da zorlayarak genel irade içerisinde eriten bir eğitim olma tehlikesini barındırır.In this thesis, the problems of the social peace proposals which are developed from the idea of a certain human nature will be demonstrated with the ideas of T. Hobbes and J.J. Rousseau. Although both philosophers dwell on concepts such as human nature, the state of nature, social contract and sovereignty, they defend different forms of government. Hobbes asserts that power must have the absolute power, based on the idea that people are naturally selfish and inclined to violence. Because, only an absolute power can end the war and ensure social peace. The price of peace provided in this way is the loss of freedom. Rousseau, on the other hand, argues that the natural state of man is good and compassionate, but this situation has changed with socialization and man has lost the innocence in his nature and corrupted. The degeneration associated with socialization is accompanied by the loss of freedom and all this leads to wars among people. Rousseau defends an administration based on the general will for human freedom and social peace. Although Rousseau asserts that human nature has changed historically, his idea of government which represents the general will is based on the idea that man is naturally compassionate and inclined to cooperation. According to Rousseau, a general will-based administration is the basic power that will ensure social peace. As the human nature changes with socialization and the general will cannot be formed by itself, Rousseau applies to citizenship education. However, applying to citizenship education despite the change in human nature, has the danger of dissolving particular will in general will.trAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United Statesinfo:eu-repo/semantics/openAccessİnsan doğasıDoğa durumuSavaş durumuToplumsal sözleşmeToplumsal barışEgemenlikEğitimHuman natureThe state of natureWar situationSocial contractSocial peaceSovereigntyEducationMaster Thesis