Aybay, Aydın2024-07-122024-07-122011Aybay, A. (2011). Caput mortuum. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 1(1-2), s. 91-92.1303-5630https://jurix.com.tr/article/3663https://hdl.handle.net/20.500.12415/1296Bu Latince sözcük “ölü hüküm” anlamında kullanılıyor; bir yasa kuralı düzenlemeyi hedeediği olguyu ya da ihtilafı düzenlemeye ya da çözmeye yaramıyorsa, caput mortuum = ölü hüküm olarak niteleniyor. Türkiye’de bu anlamda varlığını sürdüren epeyce hüküm olduğu söylenebilir. Mevzuatımıza – geniş bir açıdan bakılırsahiç uygulama gücü olmayan, yıllar önce yasaya girmiş bir yığın kural bulunduğunu saptayabiliriz. Kendi uzmanlık alanımdan birkaç örnek vereyim: Önceki Medeni Kanunumuzda (Türk Kanunu-ı Medenisinde) Aile Hukuku kitabında “Karı Koca Mallarının İdaresi” başlığı ile düzenlenmiş olan yetmiş maddeden oluşan bölüm (altıncı bab madde 170-240) yetmiş yıllık dönemde (1926-2002) hemen hemen hiç uygulama görmemiştir. Benim kuşağımın hukuk öğrenciliğinde, bu bölüm hocalarca bir ders bile tutmayan sürede baştan savma anlatılır; sınavda da bu bölümden hiç soru sorulmazdı. Anımsadığım kadarıyla bir hocamızın kitabında bir Musevi ailenin evliliğinde yapılmış bir “evlenme mukavelesi” örneğine –ciddi bir açıklama olmadan- yer verilmişti.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessölü hükümcaput mortuumMedeni KanunArticle921.Şub911