Yazar "Bozok, Nihan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Yayın Bizim dereyi kim çaldı?: Doğu Karadeniz'de yaşlı kadınlar ve yaşlı erkeklerin doğa anlatıları(İletişim Yayınları, 2016) Bozok, Mehmet; Akbaş, Meral; Bozok, NihanBu çalışmanın yolunu açan hikaye, Borçka'nın bir köyünde yaşayan doksan altı yaşındaki bir Gürcü kadının, Emine'nindir. Bu yaşlı kadının evi derince, tabanında bir ırmağın akıp gittiği bir vadiye tepeden bakıyordu. Evlendiğinden bu yana, yani yetmiş yılı aşkın bir süredir burada, bu evde yaşayan Emine, doksan altı yaşını sürdüğü bu yıl artık yaşlandığına kanaat getirmişti. Kulaklarının duymadığını düşünüyordu çünkü. Bu sebeple karanlıktan korkuyor; geceleri aydınlıkta uyumak istiyordu. Oysa sohbet ederken bizi duyuyordu Emine; hem de çok iyi duyuyordu.şaşırdık! Acaba neyi duymuyordu; duymak isteyip de duyamadığı neydi ? Sorduk. O ses, artık duyamadığı o ses vadinin tabanında akan derenin sesiydi...Yayın “GÖÇMEN İSTEKLERİ” YAKLAŞIMI IŞIĞINDA BEYKOZ, KARASU MAHALLESİ’NDEKİ REFAKATSİZ AFGAN GÖÇMEN ÇOCUKLARIN YAŞAMLARINI SÜRDÜRME MÜCADELELERİ(2018) Bozok, Nihan; Bozok, MehmetBu makale, İstanbul, Beykoz Karasu Mahallesi’nde yaşamlarını sürdüren refakatsiz Afgan göçmen çocukların hayatlarını sürdürme deneyimlerini tartışmaktadır. Makaleye kaynaklık eden veri, 2015 Temmuz - 2017 Ağustos arasında, Afgan göçmen çocuklar ve Karasu Mahallesi’nin daha eski sakinleriyle yapılmış derinlemesine görüşmelerden oluşan, niteliksel bir araştırmanın sonuçlarına dayanmaktadır. Makale, kuramsal olarak “göçmen istekleri” yaklaşımını benimsemektedir. Göç çalışmaları alanında yeni bir yaklaşım olan “göçmen istekleri”, göçmenleri varılan ülke açısından bir entegrasyon sorunu olarak ele almak yerine, göç eden aktörleri göç deneyiminin aktif özneleri olarak görmeyi önerir. Bu çerçeveden bakan bu makale, Karasu Mahallesi’ndeki refakatsiz Afgan göçmen çocukları, öncelikle, göç etmeye karar veren aktif özneler olarak görmeyi önermektedir. İkinci olarak, Afgan göçmen çocukları göçle geldikleri mahallede uygun sosyal mesafeleri yakalayabilmek için pazarlık eden özneler olarak ele almaktadır. Son bölümde ise, göçmen çocuk işçiler olarak sömürülen bu çocukların, dahil oldukları emek pazarında hayatta kalabilmek için stratejiler geliştiren özneler olduklarını ortaya koymaktadır.Yayın “Göçmen istekleri” yaklaşımı ışığında Beykoz, Karasu Mahallesi'ndeki refakatsiz Afgan göçmen çocukların yaşamlarını sürdürme mücadeleleri(Hacettepe Üniversitesi, 2018) Bozok, Nihan; Bozok, MehmetBu makale, İstanbul, Beykoz Karasu Mahallesi’nde yaşamlarını sürdüren refakatsiz Afgan göçmen çocukların hayatlarını sürdürme deneyimlerini tartışmaktadır. Makaleye kaynaklık eden veri, 2015 Temmuz - 2017 Ağustos arasında, Afgan göçmen çocuklar ve Karasu Mahallesi’nin daha eski sakinleriyle yapılmış derinlemesine görüşmelerden oluşan, niteliksel bir araştırmanın sonuçlarına dayanmaktadır. Makale, kuramsal olarak “göçmen istekleri” yaklaşımını benimsemektedir. Göç çalışmaları alanında yeni bir yaklaşım olan “göçmen istekleri”, göçmenleri varılan ülke açısından bir entegrasyon sorunu olarak ele almak yerine, göç eden aktörleri göç deneyiminin aktif özneleri olarak görmeyi önerir. Bu çerçeveden bakan bu makale, Karasu Mahallesi’ndeki refakatsiz Afgan göçmen çocukları, öncelikle, göç etmeye karar veren aktif özneler olarak görmeyi önermektedir. İkinci olarak, Afgan göçmen çocukları göçle geldikleri mahallede uygun sosyal mesafeleri yakalayabilmek için pazarlık eden özneler olarak ele almaktadır. Son bölümde ise, göçmen çocuk işçiler olarak sömürülen bu çocukların, dahil oldukları emek pazarında hayatta kalabilmek için stratejiler geliştiren özneler olduklarını ortaya koymaktadır.Yayın The household, the street and the labour market: masculinities and homosocial solidarity networks of Afghan migrant boys in a squatter neighbourhood in Istanbul(Taylor & Francis Online, 2019) Bozok, Mehmet; Bozok, NihanThis study focuses on how undocumented Afghan migrant boys construct homosocial solidarity networks in the absence of their families in a squatter neighbourhood in Istanbul, Turkey. Based on the findings of qualitative field research conducted in 2015, this study argues that the homosocial solidarity networks among young Afghan migrant boys are developed in three different spatial contexts: the household, the street and the labour market. These homosocial solidarity networks enable them to survive in a foreign country which is full of challenges. Being a part of those networks provides employment in a competitive labour market, as well as security. In that process, while trying to survive, young Afghan migrant boys engage in gender stretching in the household. At the same time, in spite of their fragility as undocumented young migrants in a foreign land, they develop stern-yet-fragile transnational migrant masculinities challenging local masculinities in the public sphere, at the cost of losing their childhood in an early age.Yayın İstanbul’a dağılan refakatsiz Afgan göçmen çocuklar(Mekanda Adalet Derneği, 2019) Bozok, Nihan; Bozok, MehmetBu yazı, refakatsiz Afgan göçmen çocukların yer değiştirmelerini ve mekânsal karşılaşmalarını İstanbul bağlamında tartışmaktadır. Afganistan öteden beri göçler ülkesidir. Ülkenin insanları kendi göçebe geçmişlerini izlercesine, dünyanın dört bir bucağına yayılmaya devam etmektedirler. 1978’deki SSCB müdahalesi, ardından yaşanan iç savaşlar, Taliban rejimi, ABD müdahalesi ve sonrasında bitmek bilmeyen çatışmalar nedeniyle, göç Afganistan’da varoluşun en önemli araçlarından biri olarak görülmektedir.Yayın Köyceğiz – Dalyan ekolojik okuryazarlık rehberi(Sürdürülebilir Yaşam ve Yeşil Gelecek Derneği, 2022) Bozok, Nihan; Bozok, MehmetDünyadaki yaşam insanla sınırlı değildir. Yaşam çok çeşitlidir ve her canlının yaşamı birbirine bağlıdır. Biyoçeşitliliği korumak için yaşamlarımızın, bitkilerin, hayvanların, toprağın ve suyun yaşamları ile birlikte sürdüğünü bilmeliyiz. Doğal kaynakları korumalıyız. Doğanın döngülerinin devam etmesine destek olmalıyız. Yaşamı mümkün kılan kaynakların gelecek kuşaklar için de var olmasına özen göstermeliyiz. Doğayı korumaya yönelik her çaba eşsiz değerdedir. Her birimiz yaşadığımız yere ilişkin bütünlüklü ekolojik bilgi edinirsek ve ekolojik okuryazarlık kapasitemizi geliştirirsek hem kendi yaşamımızı zenginleştirir hem de doğa korumaya katkı sağlarız. Ekolojik okuryazarlık, biyoçeşitliliğe, ekosisteme, doğal sistemlere ve dünyaya dair duyarlılığa, farkındalığa sahip olmak ve ekolojik döngülerin bilincinde olmak demektir. Bu okuryazarlık sürdürülebilir bir yaşam öğretisini interaktif biçimde geliştirebilme becerisini beraberinde getirir. Böylece, ekolojik okuryazarlığı olan birisi parçası olduğu doğayı bir kitap gibi dikkatli okuyabilir ve onun içinde günlerini ahenkli bir yazıyı yazar gibi geçirebilir. Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi’nde yaşayanların, burayı ziyaret edenlerin, sonradan yerleşenlerin bölgeye ilişkin ekolojik okuryazarlık becerilerini geliştirmeyi hedefleyen bu rehber iki yıldır süren sosyolojik bir araştırmanın sonucunda yazılmıştır. Bu nedenle bu rehber sözkonusu araştırmanın sınırlarıyla biçimlenmiştir. Bölgenin ekolojik ve toplumsal etkileri mevcut koruma alanının sınırlarından daha geniştir. Bu bakımdan, Sandras Dağı’nın değerli ekolojik varlığı da rehbere dahil edilmiştir. Doğanın zenginliği, verimkârlığı ve çeşitliliği düşünüldüğünde elbette daha pek çok şey yazılabilirdi. Doğa bir yaprağın düşüşünden bir yılanın sürünmesine değin birçok canlının, devinimin, varlığın sayısız hikayesini barındırıyor. Rehberin yazarları olarak bizler bölgede derlediğimiz veriyi herkesin yararına olabilecek prensipler, ipuçları, bilgiler halinde yazmaya gayret ettik. Umuyoruz ki rehber, bölgede doğanın korunmasına bir fayda sağlar. İyi okumalar dileriz.Yayın Ormanlara, sıcaklara ve yangınlara dair: 2021 Köyceğiz orman yangınlarının sosyolojik izdüşümleri(ViraVerita E-Journal: Interdisciplinary Encounters, 2022) Bozok, Mehmet; Bozok, NihanBu makale 2021 yazında Muğla’nın Köyceğiz ilçesinde çıkan orman yangınlarının sosyolojik olarak değerlendirilmesi hakkındadır. Makaleye kaynaklık eden veri, yangının söndürülmesinin hemen ardından niteliksel yöntemle yapılmış bir alan araştırmasına dayanmaktadır. Alan araştırması, Sandras Dağı’nda bulunan ve yangından etkilenen Köyceğiz’e bağlı köylere odaklanmıştır. Araştırmanın sonuçlarını tartışan bu makale kuramsal olarak, ormana toplumsal bir aktör olarak bakabilmeyi mümkün kılan Bruno Latour’un ve Donna Haraway’in perspektiflerinden beslenmektedir. Makalede, önce yangın, yangın alanında yapılan işler, yangından etkilenenler, ağaçların, insanların ve hayvanların durumu, medyanın yangını ele alma biçimi tartışılmaktadır. Ardından yapılan alan araştırmasının sonuçlarına başvurularak yangının arka planına ilişkin üç konu ele alınmaktadır. Bunlar birincisi, bölgede yazın çok sıcak geçmiş olmasıdır. Bu yüzden 2021 Köyceğiz orman yangınları, küresel iklim krizi sonucunda çıkan günümüz orman yangınları silsilesinin bir parçasıdır. İkincisi, orman ve insan arasındaki ilişkiler dönüşmektedir. Özellikle orman köylülerinin yaşam biçimi değişmektedir, keçi sürüleri azalmaktadır, kırsal yoksulluk arttıkça köylüler işçileşmektedir. Bu dönüşüm, ormanın bakımının aksamasına neden olduğu için yeni yangınların çıkması ihtimalini arttırmaktadır. Son olarak, neoliberal politikalarla biçimlenen bir işletme olarak orman düşüncesi, ormandan kar elde etme hırsı, ormandan yeni yerleşim alanları açılması, saldırgan madencilik gibi ilişkiler aracılığıyla ormansızlaşmaya neden olmaktadır. Bu durum yangının etkilerini ekososyal bir kriz olarak derinleştirmektedir.Yayın Zorunlu göç, sorunlu karşılaşmalar: Hisar köyü, Nevşehir’deki Suriyeli göçmenler örneği(Maltepe Üniversitesi, 2016) Akşit, Gökçesu; Bozok, Mehmet; Bozok, Nihan“Göç” kavramı, temel itibariyle, insanların -geçici ya da kalıcı olarak- bir bölge ya da yerden diğerine yerleşmek amacıyla yer değiştirmesi anlamına gelir. Türkiye, tarihi boyunca hem göç almış, hem göç vermiştir. Bu göçlerin belirleyici etkileri, ülkenin tam anlamıyla bir göçler ülkesi olmasına yol açmıştır. Günümüzde Türkiye Suriye’den büyük bir göç dalgasının etkisi altındadır. Türkiye’ye Nisan 2011’de gelen ilk göçmenlerle başlayan bu zorunlu göç dalgası, Suriye’den kaçan milyonlarca insanı yerinden eden kitlesel bir göç hareketine dönüşmüştür. Türkiye’de halihazırdaki Suriyeli mülteci sayısı iki buçuk milyon kişiden fazladır ve bu sayı her geçen gün daha da artmaktadır. Suriyeli sığınmacılar ve mülteciler, kampların yanı sıra Türkiye’nin çeşitli yerlerinde, şehirlere ve köylere yerleşmiş durumdadırlar. Bu çalışma, Nevşehir’e bağlı Hisar köyüne zorunlu göç ile gelen Suriyeli göçmenlerin köyde sürdürmeye başladığı yaşamlar üzerinedir. Araştırmada Eylül ve Ekim 2014’te Hisar köyünün yerlisi yirmi üç kişi ve yirmi beş de Suriyeli göçmen olmak üzere toplam olarak kırk sekiz kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Göçmenlerin, bu köyde eskiden beri oturanlarla sosyal karşılaşmaları, girdikleri emek ilişkileri ve köy içindeki sosyal konumları çalışmanın temel konularıdır. Araştırmada Suriyeli göçmenler ile Hisar köyünün yerlileri arasındaki sosyal karşılaşmaların toplumsal ve kültürel belirsizlik ilişkileri içinde kalıcılaşan bir eşiksel hal yarattığı ortaya konulmaktadır.
