Yerleşik yetki devri rejiminden ayrılan yönleriyle Cumhurbaşkanının yetki devri usulü
Küçük Resim Yok
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Yerleşik yetki devri rejimi, idari işleyiş ve yargı içtihatlarıyla şekillenmiş önemli bir tecrübenin ürünüdür. Ancak 1 sayılı CBK m.1/3’te düzenlenen Cumhurbaşkanının yetki devri usulü, devredilen yetkinin devreden makam tarafından kullanılmasını öngörerek, mevcut tecrübeyi göz ardı eder biçimde yerleşik yetki devri rejiminden önemli ölçüde ayrılmaktadır. Zira, yerleşik yetki devri rejiminde temel kural, devredilen yetkinin devreden makam tarafından kullanılmamasıdır. Yetkinin terk edilmesi veya yetkiden sıyrılma olarak ifade edilen bu kural uyarınca, devredilen yetkinin devreden makam tarafından kullanılması yetki tecavüzüne sebep olmaktadır. İlgili düzenleme sebebiyle ayrıca, yetki ile birlikte sorumluluğun devrine ilişkin tartışma daha da derinleşmiştir. Yerleşik yetki devri rejiminden ayrılan yönüyle Cumhurbaşkanının yetki devri usulü hem idarenin iç işleyişi hem de kamu hizmeti sunulanlar yönünden önemli sorunlara gebedir. Çünkü yetkinin terk edilmediği düzenleme biçimi, astların karar alma süreçlerine katılımı ve sorumluluk üstlenmesini ortadan kaldıracak niteliktedir. Yetkinin tam anlamıyla devredilmemiş oluşu, idarenin karar alma süreçlerinin yavaşlaması ve her durumda üstün onayının aranmasına sebep olacaktır. Ayrıca yetkinin, devredilen ast ile birlikte Cumhurbaşkanı tarafından kullanılabilir durumda olması aynı konuda çelişkili kararlar verilmesi tehlikesini de barındırmaktadır. İşleyişe dair tüm bu sorunların, kamu hizmeti sunulanlar yönünden hizmet kusuru biçiminde tezahürü sürpriz olmayacaktır.
The established delegation of authority regime is based on an experience shaped by administrative execution and jurisprudence. However, the President’s delegation of authority regulated by Art. 1/3 of Presidential Decree (PD) No.1, a new provision, is missing established regime significantly by allowing delegator to exercise delegated authority. Because, in established regime renunciation of authority is essential. Therefore, exercise of the delegated authority by the delegator is regarded as infringement of authority in established regime. Besides, the existing discussion on the delegation of responsibility along with the authority has deepened further with this new provision. Thus, the President's actual procedure of delegation of authority have potential problems for internal execution of the administration and public service beneficiaries as well. Lack of authority renunciation might make the subordinates refrain from being a part of the decision-making processes and taking responsibility. Thereby, the decision-making processes may slow down, and the superior approval will be sought in any case. In addition, contradicting decisions might be made by delegator and delegated on the same issue. At the end, such problems of administrative processes due to the uneven distribution of authority and responsibility may probably cause service fault for the public service beneficiaries either.
The established delegation of authority regime is based on an experience shaped by administrative execution and jurisprudence. However, the President’s delegation of authority regulated by Art. 1/3 of Presidential Decree (PD) No.1, a new provision, is missing established regime significantly by allowing delegator to exercise delegated authority. Because, in established regime renunciation of authority is essential. Therefore, exercise of the delegated authority by the delegator is regarded as infringement of authority in established regime. Besides, the existing discussion on the delegation of responsibility along with the authority has deepened further with this new provision. Thus, the President's actual procedure of delegation of authority have potential problems for internal execution of the administration and public service beneficiaries as well. Lack of authority renunciation might make the subordinates refrain from being a part of the decision-making processes and taking responsibility. Thereby, the decision-making processes may slow down, and the superior approval will be sought in any case. In addition, contradicting decisions might be made by delegator and delegated on the same issue. At the end, such problems of administrative processes due to the uneven distribution of authority and responsibility may probably cause service fault for the public service beneficiaries either.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Yetki Devri, Yetkiden Sıyrılma, Sorumluluğun Devri, Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı, 1 Sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, Delegation of Authority, Renunciation of Authority, Delegation of Responsibility, Organization of Presidency, Presidential Decree No.1
Kaynak
Anayasa Hukukundaki Gelişmelerin Işığında Kamu Hukuku Sempozyumu
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Erdoğmuş, T. (2022). Yerleşik yetki devri rejiminden ayrılan yönleriyle Cumhurbaşkanının yetki devri usulü. Şahbaz, İ., Kuru, G. ve Yetimoğlu, M.E. (ed.). Anayasa Hukukundaki Gelişmelerin Işığında Kamu Hukuku Sempozyumu içinde (93-109 ss.). İstanbul: Maltepe Üniversitesi Yayınları
