Avrupa Sosyal Haklar Komitesi kararları karşısında, geçersiz fesih nedeniyle çalışılmayan süre için doğmuş bulunan ücret ve diğer hakların ödenmesinde en çok dört aylık süre sınırının değerlendirilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Avrupa Sosyal Şartı denetim organı Sosyal Haklar Komitesi kararları ile geçerli sebep olmaksızın iş sözleşmesi feshedilen işçinin, işten çıkarıldığı tarih ile feshin geçersizliğine kesin olarak karar verildiği ya da işe alındığı tarih arasındaki süre için maddi kayıplarının karşılanmasının uygun olacağı belirtilmektedir. 4857 sayılı yasa 21/3.maddesinde işe iade edilen işçinin, kararın kesinleşmesine kadar çalıştırılmadığı süre için doğmuş bulunan ücret ve diğer haklarının, en çok dört aya kadar ödeneceği düzenlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, usulüne uygun yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklerle ilgili uluslararası bir sözleşme olan Avrupa Sosyal Şartı’nın denetim organı Sosyal Haklar Komitesi içtihatları karşısında, İş Kanunu 21/3.maddesinde yer alan süre sınırının hukuksal olarak tartışılmasıdır. Teorik kaynakların incelenmesi yöntemiyle yapılan çalışmada, öncelikle iş güvencesinin, sosyal devlet ilkesi ve çalışma hakkı temelinde anlamına değinilmekte, ardından 158 sayılı ILO sözleşmesi, Avrupa Sosyal Şartı ve 4857 sayılı yasada, geçersizliğine karar verilen fesih sonucu uğranılan zararın telasi ile ilgili düzenlemeler, ilgili Anayasa Mahkemesi kararı ile birlikte irdelenmekte, özellikle Avrupa Sosyal Şartı’nın uygulanmasının denetim organı Avrupa Sosyal Haklar Komitesi’nin kararları ışığında hukuka aykırı süre sınırının İş Kanunu 21/3.maddesinden yasama ya da yargısal denetim yolu ile çıkarılmasının hukuken gerekli olduğu sonucuna varılmaktadır.
European Committee of Social Rights concludes that employees dismissed without valid reason must be granted adequate reimbursement of nancial losses incurred between the date of dismissal and the decision of the appeal body or reinstatement, as a supervisory body of Europen Social Charter. It is regulated with the article 21/3 of Labour Law No.4857 that the wages and other rights of the employee deserved without working because of invalid termination should be paid but no more than four months when decided of the employee to be reemployed by court. The aim of this study is to discuss if the time limit regulated by article 21/3 of Labour Law is legally appropriate in the relation of the Conclusions of European Committee of Social Rights of European Social Charter which is an international agreement duly put into eect about fundamental rights and freedoms. In this study, basing on the review of theoritical sources, the conception of employment security is mentioned on the basis of social state and right to work at rst, the rules about the reimbursement of the losses as a result of the invalid termination regulated in ILO Convention No.158, European Social Charter and Labour Law No.4857 regarding with Constitutional Court Decision are examined afterwards, and it is concluded that taking “time limit” out of the article 21/3 of Labour Law through legislation or judicial review is a legal necessity because of being against to law especially in the light of the conclusions of European Committee of Social Rights at last.
European Committee of Social Rights concludes that employees dismissed without valid reason must be granted adequate reimbursement of nancial losses incurred between the date of dismissal and the decision of the appeal body or reinstatement, as a supervisory body of Europen Social Charter. It is regulated with the article 21/3 of Labour Law No.4857 that the wages and other rights of the employee deserved without working because of invalid termination should be paid but no more than four months when decided of the employee to be reemployed by court. The aim of this study is to discuss if the time limit regulated by article 21/3 of Labour Law is legally appropriate in the relation of the Conclusions of European Committee of Social Rights of European Social Charter which is an international agreement duly put into eect about fundamental rights and freedoms. In this study, basing on the review of theoritical sources, the conception of employment security is mentioned on the basis of social state and right to work at rst, the rules about the reimbursement of the losses as a result of the invalid termination regulated in ILO Convention No.158, European Social Charter and Labour Law No.4857 regarding with Constitutional Court Decision are examined afterwards, and it is concluded that taking “time limit” out of the article 21/3 of Labour Law through legislation or judicial review is a legal necessity because of being against to law especially in the light of the conclusions of European Committee of Social Rights at last.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İş Güvencesi, 4857 sayılı İş Kanunu 21/3.maddesi, Boşta Geçen Süre Ücretinin Ödenmesi, Süre Sınırı, Avrupa Sosyal Haklar Komitesi Kararları, Employment Security, Labour Law No.4857 article 21/3, Reimbursement of the Wages Deserved Without Working, Time Limit, Conclusions of European Committee of Social Rights
Kaynak
Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
3
Sayı
2
Künye
Şişli, Z. (2013). Avrupa Sosyal Haklar Komitesi kararları karşısında, geçersiz fesih nedeniyle çalışılmayan süre için doğmuş bulunan ücret ve diğer hakların ödenmesinde en çok dört aylık süre sınırının değerlendirilmesi / The evaluation of maximum four months time limit for the reimbursment of the wages and other rights deserved without working because of ınvalid termination in relation to the conclusions of European Committee of Social Rights. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 3(2), s. 111-128.
