In defense of Davidson on metaphors
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
CC0 1.0 Universal
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This paper defends Donald Davidson’s conception of metaphors against the accounts of two other leading philosophers in the field, John Searle and Max Black. Davidson argues that metaphors do not mean anything other than their literal meanings, hence there cannot be theories on metaphorical meanings. He convincingly illustrates that any theory to govern the metaphorical meaning groundlessly presupposes the existence of a metalanguage. Yet John Searle endorses a communicative approach and proposes that metaphors can be regarded as speech acts. However, Searle’s account fails to distinguish between genuine metaphors and dead metaphors; truth conditions cannot apply to the former. Also, reducing metaphors to speech acts avoids the problem rather than offering a solution to it. Max Black puts forward the interaction view in which the metaphorical meaning flourishes via the ambiguity suggested by the rich associations of the words. However, this account also suffers from implicitly depending on a metalanguage. Also, it mistakes the effects of the metaphor for the meaning. In conclusion, Davidson’s is the most plausible account because it is immune from the pitfalls that befall the other critics and also because it accommodates the aesthetic quality of metaphors by taking into consideration the creativities of diverse interpreters.
Bu çalışma Donald Davidson’ın mecaz izahını alandaki iki diğer felsefecinin, John Searle ve Max Black’ın izahlarına karşı savunur. Davidson, mecazların literal (gerçek) anlamları dışında bir anlamları olmadığını, dolayısıyla da mecazi anlam üzerine teorilerin olamayacağını iddia eder. Metaforik anlamı belirleyecek her teorinin asılsızca bir üst dil ön kabulüne dayandığını belirtir. John Searle ise iletişimsel bir yaklaşımı savunur ve mecazların dilsel eylemler olarak görülebileceğini öne sürer. Ancak, Searle’ın açıklaması gerçek mecazlar ile ölü mecazlar arasındaki ayrımı gözetmez; oysa doğruluk koşulları gerçek mecazlara uygulanamaz. Ayrıca, mecazları dilsel eylemlere indirgemek çözüm önermek yerine sorunu görmezden gelmek sayılır. Öte yandan Max Black, mecazi anlamın kelimeler arasındaki zengin çağrışımlarla belirsizleşerek oluştuğunu iddia eden etkileşim görüşünü ileri sürer. Ancak bu yaklaşım da üst dil ön kabulüne dayanır. İlaveten, mecazın etkisiyle anlamını birbirine karıştırır. Sonuç olarak, Davidson’un mecaz izahı en makul olanıdır çünkü hem diğerlerinin düştüğü yanlışlara karşı daha dayanıklıdır hem de bu yaklaşım, mecazları yorumlayanların birbirinden farklı yaratıcı algılarına açık kapı bırakarak mecazların estetik boyutunu da göz önünde bulundurur.
Bu çalışma Donald Davidson’ın mecaz izahını alandaki iki diğer felsefecinin, John Searle ve Max Black’ın izahlarına karşı savunur. Davidson, mecazların literal (gerçek) anlamları dışında bir anlamları olmadığını, dolayısıyla da mecazi anlam üzerine teorilerin olamayacağını iddia eder. Metaforik anlamı belirleyecek her teorinin asılsızca bir üst dil ön kabulüne dayandığını belirtir. John Searle ise iletişimsel bir yaklaşımı savunur ve mecazların dilsel eylemler olarak görülebileceğini öne sürer. Ancak, Searle’ın açıklaması gerçek mecazlar ile ölü mecazlar arasındaki ayrımı gözetmez; oysa doğruluk koşulları gerçek mecazlara uygulanamaz. Ayrıca, mecazları dilsel eylemlere indirgemek çözüm önermek yerine sorunu görmezden gelmek sayılır. Öte yandan Max Black, mecazi anlamın kelimeler arasındaki zengin çağrışımlarla belirsizleşerek oluştuğunu iddia eden etkileşim görüşünü ileri sürer. Ancak bu yaklaşım da üst dil ön kabulüne dayanır. İlaveten, mecazın etkisiyle anlamını birbirine karıştırır. Sonuç olarak, Davidson’un mecaz izahı en makul olanıdır çünkü hem diğerlerinin düştüğü yanlışlara karşı daha dayanıklıdır hem de bu yaklaşım, mecazları yorumlayanların birbirinden farklı yaratıcı algılarına açık kapı bırakarak mecazların estetik boyutunu da göz önünde bulundurur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
metaphor, metaphorical meaning, metalanguage, Donald Davidson, John Searle, Max Black, mecaz, mecazi anlam, üst dil, Donald Davidson, John Searle, Max Black
Kaynak
Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
1+2
Künye
Keki, B. (2018). In defense of Davidson on metaphors / Davidson’un mecaz izahının savunusu. Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi. s. 36-56.
