Yazar "Bakkal, Muharrem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Yayın
    Türkiye'de yapılan özelleştirme faaliyetlerinin Amerika ve Batı Avrupa ülkeleri ile karşılaştırılması
    (Maltepe Üniversitesi, 2017) Bakkal, Süreyya; Bakkal, Muharrem; Gülay, İhsan
    1980 den sonra neo-liberal ekonomi politikaları ön plana çıkmıştır. Devletler serbest Pazar ekonomilerini benimsemiştir. Bunu da gerçekleştirebilmesi için özelleştirmeye ağırlık verilmiştir. Özelleştirme ekonomik bir amaca hizmet ettiği gibi sınırlı kaynakları kullanarak sektörlerde en yüksek verimliliği sağlamak için kullanılırdı. Bütün Dünya’da ve Türkiye'de gelişmiş ve gelişmekte olan ekonomilerin yeniden yapılandırılması için en iyi araçlardan biri özelleştirmedir. Dünya’da 1970'lerden sonra istikrar isteyen ülkelerin başvurduğu bir araç olmuştur. Özellikle Türkiye'de özelleştirme kapsamına alınan bütün kamu iktisadi teşebbüsleri zarar ediyordu. Bu zarar tüm Dünya’da ve Türkiye'de devlet tarafından karşılanıyordu. Daha sonra da bu zararlar halka vergi olarak yansıtılıyordu. Kamu iktisadi Teşebbüslerinden elde edilen üretim maliyetlerinin yüksekliği nedeniyle mallar çok pahalıya üretiliyor ve sonuçta kalite gittikçe düşüyordu. Özelleştirme ile ekonomilerde verimlilikler arttırıldı ve serbest piyasa ekonomisine ivme kazandırıldı. Devletin elindeki Kamu iktisadi Teşebbüsleri halka satılarak devletin yükü azaltıldı. Böylece devlet üretici olmak yerine yönetici olarak daha etkin hale gelmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Yayın
    Türkiye’de serbest bölgelerin makro ekonomiye etkisi ve AKP iktidarının bu olaya bakışı
    (Maltepe Üniversitesi, 2017) Bakkal, Muharrem; Bakkal, Süreyya; Kantar, Gökmen
    Küreselleşen dünya ekonomisinde serbestleşmeye başlayan ekonomik hareketler serbest bölgeler kavramını ortaya çıkarmıştır. Serbest bölgeler kurulduğu ülkenin gümrük sınırları dışında tutulan dış ticaretin daha kolay hale getirildiği ve üzerinde çeşitli ticari faaliyetlerin gerçekleştirildiği özel bölgelerdir. Ülkelerin ticaretten beklentileri farklıdır. Gelişmiş ülkeler ucuz iş gücü ararken gelişmekte olan ülkelerse düzenli döviz girişi sağlayarak ekonomik kalkınmayı hızlandırmak isterler. Bunun için ihracatta devamlılığın sağlanması şarttır.20.yüzyılın başından itibaren serbest bölgelerin sayısı dünyada gittikçe artmıştır. Türkiye’de de Osmanlı İmparatorluğu ve Cumhuriyet döneminde e serbest bölge uygulamaları olmuştur. Ancak asıl hızlanma 1980’li yıllarda başlamıştır.2000’li yıllardan itibarense AB ile girdiğimiz gümrük birliği sürecinde konuyla ilgili düzenlemelere gidilmiştir. Aşağıda serbest bölge ile ilgili kavram, tarihi gelişme türleri vs. Konularda açıklama yapılacaktır. Serbest bölgelerle ilgili tarihsel sürece baktığımızda ilk serbest bölge uygulamaları aşağı yukarı 2000 yıl öncesinde yunan ve roma medeniyetlerine kadar uzanmaktadır. Bu dönemlerde büyük ticaret yolları üzerinde ticaret kolonilerinin serbest şehir olarak adlandırılan şehirlerde ekonomik ve siyasi yönden tüm kontrollerin tamamen veya kısmen ortadan kaldırılması şeklinde uygulanmıştır.18. yüzyılda ise İngiltere sömürgesi olan Hong Kong ve Singapur’da günümüzdeki mamasına uygun serbest bölgeler kurulmuştur. II. Dünya savaşı sonrası Birleşmiş Milletler Sanayi Kalkınma örgütü gibi kuruluşlar ithal ikameci sanayileşme yerine ihracata yönelik sanayileşme politikasını önermiş ve bunun için serbest bölgeler fikrini ortaya atmıştır. Böylece Dünyada sayıları hızla artmıştır. Bugün 1980 rakamlarıyla 80 ülkede 450 serbest bölge vardır. Ülkeler sürekli yeni Pazar arayışı içindedir. Ülkelerin bu arayışlarında Birleşmiş Milletler Sanayi Kalkınma Örgütü(UNİDO) önceliğinde kurulan Dünya ihraç ürünleri işleme bölgeleri birliği (WEPZA) kurulmuştur.Üye ülkelere bilgi akışı sağlamaktır.