Türk hukuku açısından para borçlarında temerrüt faizi yanında ceza koşulu talep edilebileceğine ilişkin Yargıtay kararlarının eleştirisi

Küçük Resim Yok

Tarih

2018

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Maltepe Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Dergi sayısı

Özet

Uygulamada taraflar sözleşmeye konulan açık hükümler ile para borçlarında temerrüt faizi yanında ayrıca ceza koşulu (cezai şart) kararlaştırmaktadırlar. Sözleşmede kararlaştırılan temerrüt faizi ya da kararlaştırılmamış olsa da kanunen ödenmesi gereken temerrüt faizi yanında ceza koşulunun da talep edilip edilemeyeceğine ilişkin çelişkili Yargıtay kararları söz konusudur. Çalışmamızda, para borcunun ifasında temerrüde düşülmesi halinde ödenecek olan temerrüt faizi ve ceza koşulu kurumlarının birlikte söz konusu olmasına dayalı sonuçları değerlendireceğiz. Konuya ilişkin güncel Yargıtay kararları ile düşülen yanılgıyı somut örneklerle ortaya koyarak; bu tür içtihatlardan dönülmesini önereceğiz. Para borcunun ifasında temerrüde düşülmesi halinde sözleşme ile kararlaştırılan temerrüt faizi oranının TBK m.120/II uyarınca kanunen belirlenmiş miktarının %100 fazlasını yani diğer bir deyişle iki katını aşamayacağı yolunda emredici hükmün gözetilmesi gerektiğini savunacağız. Böylece sözleşmede para borcunun ifasında temerrüde dayalı ayrıca ceza koşulu kararlaştırılması durumunda anılan miktarın TBK m.27/II uyarınca kısmi kesin hükümsüzlüğe konu edilmesi gerekeceği savunulacaktır.
In practice, penal clauses are agreed by the parties along with explicit provisions and default interest in monetary obligations. There are contradictory Supreme Court rulings regarding the question whether penalties can be demanded in addition to the agreed default interest or statutory default interest (even if it is not agreed in the contract). In our article, we will assess the results based on the mutual presence of default interest and penalties that must be paid in case of default during the performance of monetary obligations. We will suggest that the Supreme Court amends its opinion by substantiating the current error arising from this opinion through concrete examples. We will defend that the mandatory provision - providing that the contractual default interest rate in case of default in monetary obligations cannot exceed 100% of the statutory amount set forth by Article 120/II of the Turkish Obligations Code - should be taken into consideration. Therefore, in case an additional contractual penalty is agreed in a contract for defaults in monetary obligations, the exceeding amount shall be subject to partial invalidity in terms of Article 27/II of the Turkish Obligation Code

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Temerrüt Faizi, Ceza Koşulu, Para Borcu, 3095 Sayılı Kanun, Kısmi Hükümsüzlük, Default Interest, Penal Clause, Monetary Obligations, Law No 3095, Partial Invalidity

Kaynak

Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

17

Sayı

1

Künye

Özmen, E. S. ve Aktaş, T. (2018). Türk hukuku açısından para borçlarında temerrüt faizi yanında ceza koşulu talep edilebileceğine ilişkin Yargıtay kararlarının eleştirisi / Critique of supreme court rulings that enable demanding contractual penalties along with default interest in pecuniary debts in terms of Turkish law. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 17(1), s. 39-54.