Current developments in assisted reproduction techniques
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
CC0 1.0 Universal
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
INTRODUCTION: Infertility is a disease of the reproductive system defined by the failure to achieve a clinical pregnancy after 12 months or more unprotected sexual intercourse. According to the definition of the World Health Organization; Infertility, sexually active and do not do contraception in a couple of years cannot achieve pregnancy (Zegers-Hochschild et al., 2009). Infertility prevalence is 15% in Europe, 18- 27% in Africa, 17-26% in Asia and 14-20% in America (Petraglia, Serour, & Chapron, 2013). In developing countries, approximately 34 million women are living infertility, which causes longterm maternal morbidity. This is seen as the fifth highest global obstacle (Mascarenhas, Flaxman, Boerma, Vanderpoel, & Stevens, 2012). Infertility adversely affects couples’ quality of life (Dinçer, Şanlı, & Kızılkaya Beji, 2015). It can lead to personal and family problems which can cause significant stress, anxiety, and depression which can negatively affect marital relationships, sexual life, and economic situation; medical, emotional, psychological and social problems; cultural, religious and class aspects, is very difficult to deal with the crisis (Aşcı & Kızılkaya Beji, 2012; Benli, 2010). The nurse, a member of the health care team, is in a very suitable position for training and counseling because of the professional equipment of the couples in this important life experience (Coşkun, Yılmaz, & Yılmaz, 2009), (Yılmaz, 2012). On the first day of treatment, the couples interviewed with 60% nurses and 10% doctors. In the following stages; Vaginal USG performed for endometrial evaluation and follicle collection is administered by 33% nurse, 22% doctor, 44% other employees. 60% insemination is applied in the units for 7 days; 39% of the nurses, 22% of doctors, 39% of the nurses and doctors are doing together (Coşkun et al., 2009). Aim: To provide accurate counseling to individuals who face infertility problems, to discuss current developments in assisted reproductive techniques during diagnosis and treatment, to provide evidence-based, individualized care and treatment. METHOD: The study was performed in Turkish and English languages using the latest databases such as PUBMED-EBSCHO-SCİENCEDIRECT, using the keywords ‘infertility’, ‘evidence-based approaches in infertility’, ‘current treatment methods in infertility’. In the light of international guides and current news, recent developments in assisted reproductive techniques have been compiled. RESULTS: As a result of literature search assisted reproductive techniques; • Controlled Over Stimulation Protocols need to be individualized (Güngör, 2017), • Treatment with Corifollitropin Alpha (Youssef et al., 2012), • Developed in low molecular weight gonadotropins (oral) (Leão & Esteves, 2014) • There is a relationship between significant infection and inflammation and impaired reproductive function (Kalem, Kalem, & Gürgan, 2018) • Polarized microscopes (Machtinger & Racowsky, 2013), • Continuous Embryo Monitoring Systems (Time Lapse / Embryoscope) (Meseguer et al., 2012), • Computer-aided sperm analysis (Gungor, 2017), • Sperm Organelle Morphology Evaluation (MSOME) and Intracytoplasmic Morphologically Selected Sperm Injection (IMSI) (Boitrelle et al., 2014), • Tests Evaluating Sperm DNA Integrity (Güngör, 2017), • Microfluidic Sperm Extracting Microchips (Bulgurcuoğlu Kuran & Altun, 2015), • Endometrial Co-Culture (Artificial Rahim) (Güngör, 2017), • Labeling of individual embryos with electronic p-chips (Mandecki & Drawbridge, 2016), • Gametes from stem cell sources (Yanar, Açıkgöz, Şahin, & Sarıkaya, 2017), • Transplantation of uterus (Turk, 04.10.2014), • Sperm swim sperm boots (Scutti, 2016), • Microscopic vasectomy reversal (Louis, 2007), • Ovarian tissue vitrification in patients with primary ovarian failure (Suzuki et al., 2015), • A new, single-dose treatment that can increase both male and female fertility (EurekAlert, 2018), • To be protected from OHSS, short protocols use new approaches such as GnRH analogs (Memorial, 2013) called ‘Analog trigger R instead of hCG in cycles. Conclusion: As a result, health professionals working in the field of infertility should follow all developments in this field and increase their competence; In the light of evidence-based practices, he/she should be able to perform his / her consultant role inappropriate treatment and care.
GIRIŞ: İnfertilite, 12 ay veya üzeri düzenli korunmasız cinsel ilişkiden sonra klinik gebelik elde edilememesiyle tanımlanan üreme sisteminin bir hastalığıdır. Dünya Sağlık Örgütü’nün tanımına göre; “İnfertilite, cinsel olarak aktif ve kontrasepsiyon yapmayan bir çiftin bir yıl içinde gebeliğin elde edilememesidir (Zegers-Hochschild et al., 2009). İnfertilite prevelansları Avrupa’da %15, Afrika’da %18-27, Asya’da %17-26, Amerika’da %14-20 arasındadır (Petraglia, Serour, & Chapron, 2013). Gelişmekte olan ülkelerde yaklaşık 34 milyon kadın uzun süre maternal morbiditeye sebep olan infertilite durumunu yaşamaktadır. Bu da en yüksek 5.küresel engel olarak görülmektedir (Mascarenhas, Flaxman, Boerma, Vanderpoel, & Stevens, 2012). İnfertilite, Çiftlerin yaşam kalitelerini olumsuz etkilemektedir (Dinçer, Şanlı, & Kızılkaya Beji, 2015). Önemli boyutlarda kişisel ve aile içi sorunlara yol açabilen, evlilik ilişkilerini, cinsel hayatlarını, ekonomik durumlarını olumsuz etkileyebilen stres, anksiyete ve depresyona yol açabilen; tıbbi, emosyonel, psikolojik ve sosyal sorunları beraberinde getiren; kültürel, dinsel ve sınıfsal yönleri olan, oldukça güç baş edilen bir kriz durumudur (Aşcı & Kızılkaya Beji, 2012; Benli, 2010). Sağlık ekibinin bir üyesi olan hemşire, çiftlerin bu önemli yaşam deneyiminde mesleki donanımı nedeniyle eğitim ve danışmanlık için son derece uygun pozisyondadır (Coşkun, Yılmaz, & Yılmaz, 2009), (Yılmaz, 2012). Tedavinin ilk gününde çiftler %60 hemşirelerle, %10 doktorlarla görüşmektedir. İlerleyen aşamalarda ise; endometriyum değerlendirme ve folikül toplanması için yapılan Vajinal USG %33 hemşire, %22 doktor, %44 diğer çalışanlar tarafından uygulanmaktadır. Ünitelerde 7 gün %60 inseminasyon uygulanmakta; %39 unu hemşire, %22 sini doktor, %39 unu hemşire ve doktor birlikte yapmaktadır (Coşkun et al., 2009). AMAÇ: İnfertilite problemiyle karşı karşıya olan bireylere doğru danışmanlık yapabilmek, tanı ve tedavi sürecinde yardımcı üreme tekniklerinde güncel gelişmelerden bahsedebilmek, kanıta dayalı, bireyselleştirilmiş bakım ve tedavi verilebilmek amacıyla bu derleme düzenlenmiştir. Metod: Çalışma Türkçe ve İngilizce dillerinde, PUBMED- EBSCHO- SCİENCEDIRECT gibi güncel veri tabanları kullanılarak, 2009-2019 yılları arasında, ‘infertilite’, “infertilitede kanıt temelli yaklaşımlar”, infertilitede güncel tedavi yöntemleri” anahtar kelimeleri kullanılarak taranmıştır. Uluslararası rehberler ve güncel haberler ışığında, yardımcı üreme tekniklerindeki güncel gelişmeler derlenmiştir. BULGULAR: Literatür tarama sonucunda yardımcı üreme tekniklerinde; •Kontrollü Over Stimülasyon Protokollerinin bireyselleştirilmesi gerektiği (Güngör, 2017), •Corifollitropin Alfa ile tedavi (Youssef et al.,2012), •Düşük molekül ağırlıklı gonadotropinler (oral) in geliştirildiği (Leão & Esteves, 2014), •belirgin enfeksiyon ve enflamasyon ile bozulmuş üreme fonksiyonu arasında ilişki olduğu (Kalem, Kalem, & Gürgan, 2018) •Polarize mikroskoplar (Machtinger & Racowsky, 2013), •Sürekli Embriyo İzlem Sistemleri (Time Lapse/Embriyoskop) (Meseguer et al., 2012), •Bilgisayar destekli sperm analizi (Güngör, 2017), •Hareketli Sperm Organel Morfoloji Değerlendirmesi (MSOME) ve İntrastoplazmik Morfolojik Olarak Seçilmiş Sperm Enjeksiyonu (IMSI) (Boitrelle et al., 2014), •Sperm DNA Bütünlüğünü Değerlendiren Testler (Güngör, 2017), •Endometrial Ko-Kültür(Yapay Rahim) (Güngör, 2017), •Mikroakışkan Sperm Ayıklama Mikroçipleri(- Bulgurcuoğlu Kuran & Altun, 2015), •Bireysel embriyoların elektronik p-Chips ile etiketlenmesi (Mandecki & Drawbridge, 2016), •Kök hücre kaynaklarından gamet elde edilmesi (Yanar, Açıkgöz, Şahin, & Sarıkaya, 2017), •Uterus nakli (Turk, 04.10.2014), •Sperm yüzdüren sperm botlar (Scutti, 2016), •Mikroskopik vazektomi reversal (Louis, 2007), •Primer over yetmezliği olan hastalarda over doku vitrifikasyonu (Suzuki et al., 2015), •Hem erkek hem de kadın doğurganlığını artırabilecek yeni, tek dozluk bir tedavi (EurekAlert, 2018), •OHSS den korunmak için, short protokolde sikluslarda hCG yerine ‘’Analog trigger’’ denilen GnRH analogları (Memorial, 2013) gibi yeni yaklaşımlar kullanılmaktadır.
GIRIŞ: İnfertilite, 12 ay veya üzeri düzenli korunmasız cinsel ilişkiden sonra klinik gebelik elde edilememesiyle tanımlanan üreme sisteminin bir hastalığıdır. Dünya Sağlık Örgütü’nün tanımına göre; “İnfertilite, cinsel olarak aktif ve kontrasepsiyon yapmayan bir çiftin bir yıl içinde gebeliğin elde edilememesidir (Zegers-Hochschild et al., 2009). İnfertilite prevelansları Avrupa’da %15, Afrika’da %18-27, Asya’da %17-26, Amerika’da %14-20 arasındadır (Petraglia, Serour, & Chapron, 2013). Gelişmekte olan ülkelerde yaklaşık 34 milyon kadın uzun süre maternal morbiditeye sebep olan infertilite durumunu yaşamaktadır. Bu da en yüksek 5.küresel engel olarak görülmektedir (Mascarenhas, Flaxman, Boerma, Vanderpoel, & Stevens, 2012). İnfertilite, Çiftlerin yaşam kalitelerini olumsuz etkilemektedir (Dinçer, Şanlı, & Kızılkaya Beji, 2015). Önemli boyutlarda kişisel ve aile içi sorunlara yol açabilen, evlilik ilişkilerini, cinsel hayatlarını, ekonomik durumlarını olumsuz etkileyebilen stres, anksiyete ve depresyona yol açabilen; tıbbi, emosyonel, psikolojik ve sosyal sorunları beraberinde getiren; kültürel, dinsel ve sınıfsal yönleri olan, oldukça güç baş edilen bir kriz durumudur (Aşcı & Kızılkaya Beji, 2012; Benli, 2010). Sağlık ekibinin bir üyesi olan hemşire, çiftlerin bu önemli yaşam deneyiminde mesleki donanımı nedeniyle eğitim ve danışmanlık için son derece uygun pozisyondadır (Coşkun, Yılmaz, & Yılmaz, 2009), (Yılmaz, 2012). Tedavinin ilk gününde çiftler %60 hemşirelerle, %10 doktorlarla görüşmektedir. İlerleyen aşamalarda ise; endometriyum değerlendirme ve folikül toplanması için yapılan Vajinal USG %33 hemşire, %22 doktor, %44 diğer çalışanlar tarafından uygulanmaktadır. Ünitelerde 7 gün %60 inseminasyon uygulanmakta; %39 unu hemşire, %22 sini doktor, %39 unu hemşire ve doktor birlikte yapmaktadır (Coşkun et al., 2009). AMAÇ: İnfertilite problemiyle karşı karşıya olan bireylere doğru danışmanlık yapabilmek, tanı ve tedavi sürecinde yardımcı üreme tekniklerinde güncel gelişmelerden bahsedebilmek, kanıta dayalı, bireyselleştirilmiş bakım ve tedavi verilebilmek amacıyla bu derleme düzenlenmiştir. Metod: Çalışma Türkçe ve İngilizce dillerinde, PUBMED- EBSCHO- SCİENCEDIRECT gibi güncel veri tabanları kullanılarak, 2009-2019 yılları arasında, ‘infertilite’, “infertilitede kanıt temelli yaklaşımlar”, infertilitede güncel tedavi yöntemleri” anahtar kelimeleri kullanılarak taranmıştır. Uluslararası rehberler ve güncel haberler ışığında, yardımcı üreme tekniklerindeki güncel gelişmeler derlenmiştir. BULGULAR: Literatür tarama sonucunda yardımcı üreme tekniklerinde; •Kontrollü Over Stimülasyon Protokollerinin bireyselleştirilmesi gerektiği (Güngör, 2017), •Corifollitropin Alfa ile tedavi (Youssef et al.,2012), •Düşük molekül ağırlıklı gonadotropinler (oral) in geliştirildiği (Leão & Esteves, 2014), •belirgin enfeksiyon ve enflamasyon ile bozulmuş üreme fonksiyonu arasında ilişki olduğu (Kalem, Kalem, & Gürgan, 2018) •Polarize mikroskoplar (Machtinger & Racowsky, 2013), •Sürekli Embriyo İzlem Sistemleri (Time Lapse/Embriyoskop) (Meseguer et al., 2012), •Bilgisayar destekli sperm analizi (Güngör, 2017), •Hareketli Sperm Organel Morfoloji Değerlendirmesi (MSOME) ve İntrastoplazmik Morfolojik Olarak Seçilmiş Sperm Enjeksiyonu (IMSI) (Boitrelle et al., 2014), •Sperm DNA Bütünlüğünü Değerlendiren Testler (Güngör, 2017), •Endometrial Ko-Kültür(Yapay Rahim) (Güngör, 2017), •Mikroakışkan Sperm Ayıklama Mikroçipleri(- Bulgurcuoğlu Kuran & Altun, 2015), •Bireysel embriyoların elektronik p-Chips ile etiketlenmesi (Mandecki & Drawbridge, 2016), •Kök hücre kaynaklarından gamet elde edilmesi (Yanar, Açıkgöz, Şahin, & Sarıkaya, 2017), •Uterus nakli (Turk, 04.10.2014), •Sperm yüzdüren sperm botlar (Scutti, 2016), •Mikroskopik vazektomi reversal (Louis, 2007), •Primer over yetmezliği olan hastalarda over doku vitrifikasyonu (Suzuki et al., 2015), •Hem erkek hem de kadın doğurganlığını artırabilecek yeni, tek dozluk bir tedavi (EurekAlert, 2018), •OHSS den korunmak için, short protokolde sikluslarda hCG yerine ‘’Analog trigger’’ denilen GnRH analogları (Memorial, 2013) gibi yeni yaklaşımlar kullanılmaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Andaç, T. , Demirci, N. (2019). Current developments in assisted reproduction techniques / Yardımcı üreme tekniklerinde güncel gelişmeler. Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi.
