Aristoteles ve Spinoza'nın insan doğası görüşlerinin hareket noktaları bakımından değerlendirilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
T.C. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın temel konusu, Aristoteles ve Spinoza'nın insan doğası hakkındaki görüşlerinin hareket noktaları bakımından değerlendirilmesidir. Felsefede insan doğasının araştırılması, bir anlamda insanın neliğinin araştırılmasıdır. Bu çalışmada "doğa" ve "insan doğası" terimlerinin farklı kullanımları ve bunlarla ilgili sorunlar bir kenara bırakılacak, sadece Aristoteles ve Spinoza'nın bu terimlerden ne anladıkları ve buradan hareketle de insanın neliği hakkında nasıl bir sonuca ulaştıkları araştırılacaktır. Aristoteles'in insan doğası görüşünün hareket noktasını, esas olarak onun ontolojisi oluşturur. İnsan doğasına Aristotelesçi bir ontolojik yaklaşım, terimin anlam genişlemesine uğramasına ve etik ve siyasetle ilgili bir boyut kazanmasına yol açar. Diğer taraftan Spinoza'nın etik görüşünün de, Aristoteles'ten farklı olsa da, belirli bir ontoloji üzerine inşa edildiği ve bu insan doğası görüşünün onun siyaset ve etikle ilgili görüşlerinin şekillenmesinde etkili olduğu görülür. Başka bir deyişle, Aristoteles'in ve benzeri şekilde Spinoza'nın insan doğası görüşü felsefi hareket noktaları bakımından ontolojik olduğu kadar etik ve siyasaldır. Bu iki filozof bağlamında, insan doğasının ontoloji, etik ve siyasetle ilgisinde soruşturulması bu çalışmanın esas konusunu oluşturmaktadır. Aristoteles ve Spinoza'nın insan doğası görüşünün hareket noktaları bakımından karşılaştırılması demek, bir anlamda, onların ontoloji, etik ve siyaset alanındaki temel kabulleri ile insan görüşleri arasında kurdukları ilginin soruşturulması demektir. Bu bağlamda, her iki filozofun ontoloji, etik ve siyaset alanındaki görüşleri sadece tezin konusuyla ilgisi kurulacak ölçüde ele alınacak, daha derin bir araştırmaya girilmeyecektir.
The main subject of this study is to evaluate Aristotle's and Spinoza's views on human nature in terms of their starting points. The research on human nature in philosophy is in a way searching for the quiddity of human. In this study, the different usages of "nature" and "human nature" terms will be put aside, and only what Aristotle and Spinoza understand from these terms and thus what conclusions they draw from those understandings will be studied. The starting point of Aristotle's view on human nature is essentially made up of his ontology. An Aristotelian ontological approach to 'human nature' leads to the semantic extension of the term and causes it to take on an ethical and a political dimension. On the other hand, although mainly different from Aristotle, we see that Spinoza's conception of ethics, too, is build up on certain ontology and that this view of human nature is effective in shaping his political and ethical thoughts. In other words, in terms of philosophical starting points, Aristotle's and similarly Spinoza's thoughts on human nature are ethical and political as well as ontological. The main subject of this study is to investigate 'human nature' with regard to ontological, ethical and also political thoughts of both philosophers. Comparing Aristotle's and Spinoza's conceptions of human nature in terms of their starting points is, in one sense, to inquire the relations between human natüre and their thoughts of ontology, ethics and politics. In this context, the ontological, ethical and political views of both philosophers will be considered only to the degree of their relation to the subject of the thesis and no further disquisition will be made.
The main subject of this study is to evaluate Aristotle's and Spinoza's views on human nature in terms of their starting points. The research on human nature in philosophy is in a way searching for the quiddity of human. In this study, the different usages of "nature" and "human nature" terms will be put aside, and only what Aristotle and Spinoza understand from these terms and thus what conclusions they draw from those understandings will be studied. The starting point of Aristotle's view on human nature is essentially made up of his ontology. An Aristotelian ontological approach to 'human nature' leads to the semantic extension of the term and causes it to take on an ethical and a political dimension. On the other hand, although mainly different from Aristotle, we see that Spinoza's conception of ethics, too, is build up on certain ontology and that this view of human nature is effective in shaping his political and ethical thoughts. In other words, in terms of philosophical starting points, Aristotle's and similarly Spinoza's thoughts on human nature are ethical and political as well as ontological. The main subject of this study is to investigate 'human nature' with regard to ontological, ethical and also political thoughts of both philosophers. Comparing Aristotle's and Spinoza's conceptions of human nature in terms of their starting points is, in one sense, to inquire the relations between human natüre and their thoughts of ontology, ethics and politics. In this context, the ontological, ethical and political views of both philosophers will be considered only to the degree of their relation to the subject of the thesis and no further disquisition will be made.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Doğa, İnsan doğası, Ontoloji, Etik, Siyaset, Nature, Human nature, Ontology, Ethics, Politics
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Biçer, S. (2018). Aristoteles ve Spinoza'nın insan doğası görüşlerinin hareket noktaları bakımından değerlendirilmesi / The evaluation of Aristotle's and Spinoza's views on human nature in terms of their starting points. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
