Serebral palsili çocuk ve anneleri arasındaki bağlanma ilişkisi ve bağlanma temelli ebeveyn destek programının etkisinin incelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0002-8971-9737en_US
dc.contributor.advisorÇelen, Hacer Nermin
dc.contributor.authorGülaldı, Demet
dc.date.accessioned2024-07-12T22:33:25Z
dc.date.available2024-07-12T22:33:25Z
dc.date.issued2021en_US
dc.date.submitted2021-07en_US
dc.departmentEnstitüler, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractBu çalışmada; bağlanma kuramı temelinde geliştirilmiş bir müdahale programının serebral palsili çocuğa sahip annelerinin anne duyarlılık düzeylerine ve anne-çocuk etkileşimi üzerine etkisinin test edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, ön test-son test kontrol gruplu deneysel modeldir. Araştırma grubunu 12 – 48 ay aralığındaki serebral palsili çocuk ve anne (birincil bakım veren kişi) çiftleri oluşturmuştur. Gruplar yansız olarak 20 çalışma ve 20 kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Çalışma grubu annelerine “Video Geri bildirimli Olumlu Ebeveynliği Destekleme Müdahale Programı VIPP (Video Feedback to Promote Positive Parenting) uygulanmıştır. Kontrol grubu anneleri ile telefon ve yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Programın anne duyarlılığı üzerinde etkisini test etmek için Anne Duyarlılık Ölçeği (ADÖ), anne-çocuk etkileşim davranışlarındaki etkisini test etmek için PİKOLO Anne Çocuk Etkileşimi Gözlem formu kullanılmıştır. Ayrıca anne-çocuk çiftlerine ait demografik verilerin ve ebeveynlik stresi, ebeveyn öz yeterlik düzeyleri, bağlanmanın kaygılı ve kaçınmacı boyutları ile anne duyarlılığı ve anne-çocuk etkileşimi arasındaki ilişki incelenmiştir. Müdahale programının etkililiğini test etmek amacıyla tekrarlı ölçümler için varyans analizleri (repeated measures ANOVA), demografik özellikler ve değişkenler arasındaki ilişkiler için Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda VIPP programının anne duyarlılığının ADÖ ile ölçülen cesaretlendirme ve teşvik etme boyutlarında anlamlı etkisi olduğu ve anne-çocuk etkileşiminin ölçülebilen tüm boyutlarında anlamlı düzeyde artış olduğu gözlenmiştir. Bunun yanı sıra anne duyarlılığı ile ebeveynlik stresi, ebeveyn öz yeterlik düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, bağlanmanın kaygılı boyutu ile ebeveynlik stresi arasında anlamlı pozitif bir ilişki bulunmuştur. Bulgular mevcut literatür kapsamında tartışılmıştır.en_US
dc.description.abstractThe present study aimed to examine the effect of an intervention program developed based on attachment theory on maternal sensitivity and mother-child interaction of mothers of children with cerebral palsy. The research is structured as a pretest-posttest control group model. The research group consisted of children aged between 12 - 48 months and their mothers (as a primary caregiver). The groups were randomly divided into two groups as 20 study and 20 control groups. “Video Feedback to Promote Positive Parenting Intervention Program (VIPP) was given to the mothers of the study group. Phone calls and face-to-face interviews were conducted with the mothers of the control group. Examining the effect of the program on maternal sensitivity and mother-child interaction behaviors, the Mother Sensitivity Scale and the PICCOLO Mother Child Interaction Observation form were used. In addition, the relationship of demographic data of mother-child dyads, parenting stress, parental self-efficacy levels, and the anxious and avoidant dimensions of attachment with maternal sensitivity were examined. In the aim of examining the effectiveness of the intervention program, analysis of variance (repeated measures ANOVA) for repeated measures, Pearson correlation analysis for the relationships between demographic variables were performed. As a result of the study, it was observed that The VIPP had a significant effect on the dimensions of “encouragement the child” of maternal sensitivity measured by the Mother Sensitivity Scale, and there was a significant increase in all measurable dimensions of PICCOLO mother-child interaction behaviors. In addition, there was no significant relationship between maternal sensitivity and parenting stress and parental self-efficacy level, while a significant positive relationship was found between the anxious dimension of attachment and parenting stress. The results were discussed regarding the literature.en_US
dc.identifier.citationGülaldı, D. (2021). Serebral palsili çocuk ve anneleri arasındaki bağlanma ilişkisi ve bağlanma temelli ebeveyn destek programının etkisinin incelenmesi / The relationship between mothers and children with cerebral palsy and investigating the effect of the attachment based intervention program. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/12091
dc.language.isotren_US
dc.publisherMaltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsüen_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKT2130en_US
dc.subjectAnne duyarlılığıen_US
dc.subjectSerebral palsien_US
dc.subjectOlumlu ebeveynliken_US
dc.subjectErken müdahaleen_US
dc.subjectCerebral palsyen_US
dc.subjectMaternal sensitivityen_US
dc.subjectPositive parentingen_US
dc.subjectEarly interventionen_US
dc.titleSerebral palsili çocuk ve anneleri arasındaki bağlanma ilişkisi ve bağlanma temelli ebeveyn destek programının etkisinin incelenmesien_US
dc.title.alternativeThe relationship between mothers and children with cerebral palsy and investigating the effect of the attachment based intervention programen_US
dc.typeDoctoral Thesisen_US
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
Demet_Gülaldı_061104107.PDF
Boyut:
805.46 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Açıklama:
Tam metin / Full text
İndir

Koleksiyon

Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Tez Koleksiyonu