Televizyon programlarında gerçekliğin yeniden üretimi “Didem Arslan’la vazgeçme programı örneği”

Televizyonda yayınlanan gündüz kuşağı olarak da adlandırılan ancak tür olarak Reality Show programları “gerçeklik” temelli yayıncılıkla seyirci karşısına çıkmaktadır. Sıradan insanların yaşadığı gerçek hikayeleri konu edinen programlarlar “gerçek hikayeyi” kurgulayarak yeniden inşa etmektedir. Bu çalışmada gerçeği yeniden inşa eden bu programların hangi işlev ve anlatı unsurlarını kullanarak gerçeği inşa ettiklerine yönelik bir araştırma yapılmıştır. Çalışma da “Didem Arslan Yılmaz’la Vazgeçme” programının birçok bölümü incelenerek programın yapım aşamasından sunum aşamasına kadar değerlendirmesi yapılmıştır. Programın içeriği sıradan insanların gerçek hikayelerinden oluşmaktadır. Mağduriyet yaşayan, mağduriyetlerinin giderilmesi için programa başvuru yapan katılımcıların talepleri doğrultusunda katiller, kayıplar ve suçlular aranmaktadır. Reality Show program türü olan ve kurmaca format üzerine şekillenen bu programlarda gerçek hikaye ile kurmaca arasındaki keskinlik muğlaklaşarak, belli toplumsal değerlerin ve normların anlamlarını yitirdiği yeniden inşa edildiği gözlemlenmiştir. Programda işlenen Rukiye Öz konusunun incelendiği her bölümde görsel ve işitsel unsurlar kullanılarak gerçeklik yeniden inşa edilmiştir. Programda Örneklem olarak kocasını öldürmekle suçlanan Rukiye Öz konusu içerik analizi ve söylem analizi yöntemiyle incelenmiştir. Bu araştırmanın sonucunda Reality Show türü olan televizyon programlarının belli başlı görsel ve işitsel unsurları kullanarak kurmaca formatlarla gerçekliği yeniden inşa ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Hukuken bitmiş bir konu olan Rukiye Öz konusu ile reyting ve izlenme uğruna 109 bölüm boyunca farklı farklı senaryolar ve görseller oluşturularak gerçeğin yeniden inşa edildiği görülmüştür. Konu nezdinde bu programların belli toplumsal normları yitirdiğini bazı kurum ve kuruluşları da değersizleştirdiği görülmüştür.