Öz-saygının, moral duygular ve depresyon ile ilişkisinde öz-şefkatin düzenleyici etkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
CC0 1.0 Universal
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Öz-saygı, bireylerin günlük hayatlarında karşılaştıkları başarı ve başarısızlıkları yorumlamalarına bağlı olarak olumlu ya da olumsuz hale gelebilen benliğe dair nispeten kalıcı ve sıklıkla kıyaslamalara dayanan bir his olarak tanımlanmaktadır. Suçluluk ve utanç, sosyal kıyaslamalara bağlı olarak oluşan, düşünce ve davranışları değiştirmeye teşvik ederek diğer insanlarla uyum içinde olmaya yardımcı, ancak yoğun düzeyde deneyimlendiğinde çeşitli olumsuz sonuçlara yol açabilen birer duygu olarak tanımlanmaktadır. Depresyon, en yaygın psikolojik sorunlardan biridir ve çeşitli psikolojik ve fizyolojik bozukluklara eşlik etmektedir (Andrade ve Caraveo, 2003; Kessler, Berglund ve Demler, 2003). Keyifsizlik, enerji kaybı, yeme ve uyku bozukluğu, intihar düşünceleri ve değersizlik duygusu eşliğinde disforik ruh hali olarak nitelendirilmektedir (American Psychiatric Association, 2013). Bu değişkenler arasındaki ilişkide düzenleyici değişken olarak rol alması beklenen ve öz-saygıyı sağlıklı bir formda tuttuğu düşünülen öz-şefkat kavramı, bireyin acılarından kaçmak ya da kopmak yerine onları kabule açık olması, sıkıntı veren duygularını hafifletmek için kendine özenli ve sevecen tutumlarla yaklaşması, yetersizliklerine ve başarısızlıklarına karşı yargılayıcı olmaması ve yaşadığı olumsuz deneyimleri insan yaşamının doğal bir parçası olarak kabul etmesi şeklinde tanımlanmaktadır. Bu tezin amacı öz-saygının, moral duygular ve depresyon ile ilişkisinde özşefkat değişkeninin düzenleyici rolünün olup olmadığının Türkiye’den 18-63 yaş arasındaki yetişkin örnekleminde araştırılmasıdır. Çalışmaya 287 yetişkin katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Öz-Duyarlık Ölçeği, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Beck Depresyon Envanteri ve Sürekli Utanç ve Suçluluk Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) programı kullanılmış; analizlerde ise T-testi, Pearson Korelasyon Analizi, Hiyerarşik Regresyon Analizi ve Post-Hoc Analizi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda tüm değişkenlerin birbiriyle anlamlı ilişkiler içinde olduğu görülmüştür. Öz-saygı ile depresyon arasındaki ilişkide öz-şefkatin 5 alt boyutunun (öz-nezaket, ortak insanlık, bilinçli farkındalık, öz-yargılama ve aşırı özdeşleşme) düzenleyici etkisi olabileceği görülmüş ancak yapılan post-hoc analizinde anlamlı bir düzenleyici etki saptanmamıştır. Çalışmanın sonuçları ilgili yazın çerçevesinde tartışılmıştır
Self-esteem is defined as a relatively permanent and often comparative feeling of self that can become positive or negative depending on the interpretation of individuals' achievements and failures in their daily lives. Shame and guilt are defined as moral emotions that are related to social comparisons and help to make correspond with other people by encouraging them to change their thoughts and behaviors. However, these emotions can lead to various negative consequences when experienced intensively. Depression is a dysphoric mood characterized by loss of pleasure, energy loss, eating and sleeping disorder, suicidal thoughts and sense of worthlessness (American Psychiatric Association, 2013). It is comorbid with various psychological and physiological disorders and it is one of the most common psychological problems (Andrade & Caraveo, 2003; Kessler, Berglund & Demler, 2003). The concept of selfcompassion, which is expected to play a role as a moderator variable between these variables and which is thought to keep self-esteem in a healthy form, is defined as an attitude of self-care and loving attitudes when approaching the suffering rather than avoiding or breaking away from them, accepting them, accepting them as a natural part of human life and not being judged by their inadequacies and failures. The present study aims to investigate the moderator effect of self-compassion on the relationship of self-esteem with self-conscious emotions and depression in adults between the ages of 18-63 from Turkey. The data were collected through administration of demographic information form, Self-Compassion Scale, Rosenberg SelfEsteem Scale, Beck Depression Inventory and State Shame and Guilt Scale to 287 adults. Statistical analysis was done with SPSS programme. Results were analyzed by T-test, Pearson Correlation Analysis, Regression Analysis and Post-Hoc Analysis. According to results; all variables have significant relationships between each others. Although it was found that there might be a moderator effect of 5 dimensions of self-compassion in the relationship between self-esteem and depression, no significant moderator effect was found in post-hoc analysis. Findings of the study were discussed in the context of the relevant literature.
Self-esteem is defined as a relatively permanent and often comparative feeling of self that can become positive or negative depending on the interpretation of individuals' achievements and failures in their daily lives. Shame and guilt are defined as moral emotions that are related to social comparisons and help to make correspond with other people by encouraging them to change their thoughts and behaviors. However, these emotions can lead to various negative consequences when experienced intensively. Depression is a dysphoric mood characterized by loss of pleasure, energy loss, eating and sleeping disorder, suicidal thoughts and sense of worthlessness (American Psychiatric Association, 2013). It is comorbid with various psychological and physiological disorders and it is one of the most common psychological problems (Andrade & Caraveo, 2003; Kessler, Berglund & Demler, 2003). The concept of selfcompassion, which is expected to play a role as a moderator variable between these variables and which is thought to keep self-esteem in a healthy form, is defined as an attitude of self-care and loving attitudes when approaching the suffering rather than avoiding or breaking away from them, accepting them, accepting them as a natural part of human life and not being judged by their inadequacies and failures. The present study aims to investigate the moderator effect of self-compassion on the relationship of self-esteem with self-conscious emotions and depression in adults between the ages of 18-63 from Turkey. The data were collected through administration of demographic information form, Self-Compassion Scale, Rosenberg SelfEsteem Scale, Beck Depression Inventory and State Shame and Guilt Scale to 287 adults. Statistical analysis was done with SPSS programme. Results were analyzed by T-test, Pearson Correlation Analysis, Regression Analysis and Post-Hoc Analysis. According to results; all variables have significant relationships between each others. Although it was found that there might be a moderator effect of 5 dimensions of self-compassion in the relationship between self-esteem and depression, no significant moderator effect was found in post-hoc analysis. Findings of the study were discussed in the context of the relevant literature.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Öz-saygı, Moral duygular, Depresyon, Öz-şefkat, Düzenleyici değişken, Self-esteem, Moral emotions, Depression, Self-compassion, Moderator variable
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Gündüz, İ. E. (2018). Öz-saygının, moral duygular ve depresyon ile ilişkisinde öz-şefkatin düzenleyici etkisi / Moderator effect of self-compassion on the relationship of self-esteem with self-conscious emotions and depression (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bİlimler Enstitüsü, İstanbul.
