MARTIN HEIDEGGER VE ARİSTOTELES’İN SANAT GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Martin Heidegger, yorumbilgisel bir döngü ile sanatın kökenini varlık vehakikat üzerinden açıklama yolunu izler. Diğer yandan Aristoteles, sanatın doğayıtaklit ettiği görüşünü savunur. Bu yüzden ilk etapta Aristoteles’in sanat görüşününHeidegger’inki ile zıt düştüğü algısı oluşsa da Aristoteles, üzerinden sanatgörüşlerini temellendirdiği tragedyayı doğal varlıklarla bir görmez. Aksine,‘karakter’ kelimesini çoğu zaman ‘karakterin ortaya konuşu’, ‘düşünce’ kelimesinide ‘dilde ortaya konan düşünce’ anlamında kullandığından, Aristoteles için şeylerinilk etapta göründükleri gibi temsili değil, hakikatlerinin ortaya konması gerekliliğisavunulabilir. Dahası, Heidegger’in ve Aristoteles’in sanat üzerine fikir birliğinevardığı konuların arasına şiirsel sanatların doğası görüşü de dâhil edilebilir. Buyüzden, Heidegger’in ve Aristoteles’in sanat görüşlerinin sanılanın aksine birortaklık taşıdıkları ifade edilebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
15
Sayı
29
