Clinical-pathogenetic characteristics of joint damage in patients with autoimmune tiroiditis

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorIsaac, Boateng
dc.contributor.authorLyudmila, Pasiyeshvili
dc.date.accessioned2024-07-12T21:22:21Z
dc.date.available2024-07-12T21:22:21Z
dc.date.issued2018en_US
dc.departmentMaltepe Üniversitesi, Rektörlüken_US
dc.description.abstractIntroduction: The prevalence of autoimmune thyroiditis among the world population is 3-4%, while the frequency of clinically expressed forms of the disease ranges from 1 to 2%. This pathology is diagnosed 8-10 times more often among women. One of the frequent pathologies in autoimmune thyroiditis is joint damage. It can be either an independent disease (rheumatoid arthritis, osteoarthritis) or leakage in the form of arthropathy, resulting from a deficiency of thyroid hormones in the formation of hypothyroidism. The aim of the work is to establish the prevalence of joint damage in patients with autoimmune thyroiditis and to determine the clinical and pathogenetic mechanisms of their course. Methodology: We examined 42 women aged 27 to 49 years with autoimmune thyroiditis with hypothyroidism of moderate severity; 29 patients had subcompensated and 13 women had compensated stage of the disease. The duration of the anamnesis for thyroid diseases ranged from 3 to 19 years. The joint syndrome was assessed with the recommendations of OMERACT III. The number of affected joints, the severity of the pain syndrome according to the Visual Analogue Scale, the Ricci index, the X-ray study and the determination serum concentrations of C-reactive protein and interleukin-1 were determined. The comparison group was represented by 20 patients with autoimmune thyroiditis and hypothyroidism without joint damage. Results: Joint syndrome was observed in 31 patients (73.8%) with autoimmune thyroiditis, 10 (32.2%) of them had hypothyroid arthropathy, 2 (6.5%) had rheumatoid arthritis and in 19 cases (61.3%) osteoarthritis was recorded. The conducted determination of the C-reactive protein content showed that in the comparison group this indicator was 3-3.5 times higher than normal, with arthropathy 5 times, with osteoarthritis more than 7 times. The similar changes were characteristic of the interleukin-1 content. Thus, changes in the indices of C-reactive protein and interleukin-1 had a dependence on the severity of destructive changes in the joint syndrome. Thus, joint damage in patients with autoimmune thyroiditis and hypothyroidism can occur in the form of arthropathy or osteoarthritis, which may be the result of inadequate production of thyroid hormones.en_US
dc.description.abstractGiriş: Dünya nüfusu arasındaki otoimmün tiroidit prevalansı% 3-4 iken, klinik olarak eksprese edilen formlarının sıklığı %1 ile % 2 arasında değişmektedir. Bu patolojiye, kadınlar arasında 8-10 kat daha sık teşhis konur. Otoimmün tiroiditte sık görülen patolojilerden biri eklem hasarıdır.2 şekilde eklem hasarı oluşabilir; bağımsız bir hastalık (romatoid artrit, osteoartrit) veya hipotiroidizm oluşumunda tiroid hormonlarının eksikliğinden kaynaklanan artropati şeklinde sızıntı olabilir. Otoimmün tiroiditli hastalarda eklem hasarı prevalansını belirlemek ve bunların seyrinin klinik ve patogenetik mekanizmalarını belirlenmesi çalışmamızın amacıdır. Yöntem: Araştırmamızda Orta derecede hipotiroidizime (otoimmün tiroidit) sahip 27-49 yaşları arasındaki 42 kadın hastayı kapsamaktadır. 29 hastanın tiroiditi kompanse edilebilir; 13 hastanın ise tiroiditi kompanse edilemez durumdadır. Tiroid hastalıkları anamnezinin süresi 3 ile 19 yıl arasında değişmektedir. Eklem sendromu, OMERACT III önerileri ile değerlendirildi. Etkilenen eklem sayısı, Görsel Analog Skalaya göre ağrı sendromunun şiddeti, Ricci indeksi, X-ışını çalışması ve C-reaktif protein ve interlökin-1’in serum konsantrasyonlarının belirlenmesi tespit edildi. Karşılaştırma grubu, otoimmün tiroiditi ve hipotiroidizmi olan birlikte eklem hasarı olmayan 20 hasta tarafından temsil edildi. Sonuç: Otoimmün tiroiditi olan 31 hastada (%73,8) eklem sendromu, 10 hastada (%32,2) hipotiroidi artropati, 2 hastada (%6,5) römatoid artrit vardı ve 19 hastada (%61,3) osteoartrit kaydedildi. C-reaktif protein içeriğinin yürütülmüş tayini, karşılaştırma grubunda bu göstergenin normalden 3-3,5 kat, artropati 5 kat, osteoartrit 7 kattan fazla olduğunu gösterdi. Benzer değişiklikler interlökin-1 içeriğinin karakteristiğine sahiptir. Bu nedenle, C-reaktif protein ve interlökin- 1 indekslerindeki değişiklikler, eklem sendromunda yıkıcı değişikliklerin şiddetine bağımlıdır. Bu nedenle, otoimmün tiroidit ve hipotiroidi bulunan hastalarda eklem hasarı, artropati veya osteoartrit şeklinde ortaya çıkabilir ve bu da tiroid hormonlarının yetersiz üretimi sonucunda ortaya çıkabilir.en_US
dc.identifier.citationIsaac, B. ve Lyudmila, P. (2018). Clinical-pathogenetic characteristics of joint damage in patients with autoimmune tiroiditis / Otoimmun tiroidit olan hastalarda eklem hasarının klinik-patogenetik özellikleri. Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi. s. 39-40.en_US
dc.identifier.endpage40en_US
dc.identifier.isbn978-605-2124-03-1
dc.identifier.startpage39en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/5407
dc.language.isoenen_US
dc.publisherMaltepe Üniversitesien_US
dc.relation.ispartofMaltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresien_US
dc.relation.publicationcategoryUluslararası Konferans Öğesien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKY08369
dc.titleClinical-pathogenetic characteristics of joint damage in patients with autoimmune tiroiditisen_US
dc.title.alternativeOtoimmun tiroidit olan hastalarda eklem hasarının klinik-patogenetik özelliklerien_US
dc.typeConference Object
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Kongreler - Rektörlük