Ailelere uzmanlarla çalışırken sahip olmaları gereken etkili iletişim becerilerinin öğretimi
Küçük Resim Yok
Tarih
2000
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ankara Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırmanın genel amacı, gelişimsel yetersizliği olan çocuk annelerine sağlanan, çocuklarının davranış ya da öğrenme sorunları için bir eğitim uzmanıyla ilk kez görüşürken gerekli etkili iletişim becerilerinin öğretimi uygula,naşının etkililiğini belirlemektir. Araştırmanın deneklerini, 12 anne oluşturmuştur. Araştırmaya katılan 12 annenin altısı yansız atama yoluyla deney grubu olarak belirlenmiştir; diğer altısı ise kontrol grubu olarak araştırmaya katılmıştır. Araştırmada; çocukla yaşanan sorunu ortaya koyma, sorunu çözmeye yönelik öneri geliştirme, görüşmeyi sonuçlandırma olmak üzere üç etkili iletişim davranışı; bu davranışların her biri için ise beşer beceri belirlenmiştir Araştırmanın birinci bölümünde tek-denekli araştırma modellerinden davranışlar arası yoklama evreli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın birinci bölümüne sadece deney grubunu oluşturan anneler katılmıştır ve kendilerine etkili iletişim davranışları sırayla öğretilmiştir. Öğretim uygulaması "Yazılı Bilgilendirme" ve "Karşılıklı Konuşma Örnekleri" öğretim materyalleri ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan öğretim sonucunda tüm annelerin etkili iletişim davranışını oluşturan becerileri kazandıkları ve araştırma için belirlenen ölçüleri karşıladıkları görülmüştür. Araştırmanın bir deney ve bir kontrol grubundan oluşan ikinci bölümünde annelerin etkili iletişim becerilerini kullanma düzeylerini karşılaştırmak için uygulanan t testi sonucunda, deney grubundaki annelerle kontrol grubundaki annelerin gerçek bir danışma ortamında her iki etkili iletişim davranışını kullanım düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı ve deney grubu lehine farklar bulunmuştur. Bu sonuçlar, hazırlanan öğretim materyallerinin, gelişimsel yetersizliğe sahip çocuk annelerine, ilk kez bir eğitim uzmanıyla görüşürken gerekli etkili iletişim davranışlarının öğretilmesinde etkili olduğunu göstermektedir.
The purpose of the present study was to analyze the ejfectiveness of the instruction provided to the mothers of chüdren with developmental disorders regarding the effective communication skills necessary for the initial consultation with educational personel. The subjects of the study were 12 mothers, half of whom were randomly assigned to the experimental group and half of whom to the control group. in the study, effective communication skills were divided into three categories: identifying the problem of the child, generating solutions to solve the identified problem and concluding the consultation process. Each category consisted offive skills. in the first part of the study, multiple probe design with probe sessions across behaviors was used. Only mothers in the experimental group tookplace in the first part of the study. The effective communication skills were taught to every mother following a "written information" and "interactive examples" format. Data were collected by multiple choice questions. The results revealed that ali mothers acquired ali effective communication skills. in the second part of the study, the experimental group which completed the effective communication instruction was compared with the control group in terms ofusing effective communication skills consisting of the first two communication behaviors during reul consultation sessions. Datafrom the second part of the study were analyzed by independent groups t-test. The results of the data analyses indicated that there were signifıcant differences between the two groups in utilizing boıh communication behaviors infavor of the experimental group. These findings revealed that instruction delivered to mothers of children with developmental disorders was very effective in teaching effective communication skills to be used with education specialist.
The purpose of the present study was to analyze the ejfectiveness of the instruction provided to the mothers of chüdren with developmental disorders regarding the effective communication skills necessary for the initial consultation with educational personel. The subjects of the study were 12 mothers, half of whom were randomly assigned to the experimental group and half of whom to the control group. in the study, effective communication skills were divided into three categories: identifying the problem of the child, generating solutions to solve the identified problem and concluding the consultation process. Each category consisted offive skills. in the first part of the study, multiple probe design with probe sessions across behaviors was used. Only mothers in the experimental group tookplace in the first part of the study. The effective communication skills were taught to every mother following a "written information" and "interactive examples" format. Data were collected by multiple choice questions. The results revealed that ali mothers acquired ali effective communication skills. in the second part of the study, the experimental group which completed the effective communication instruction was compared with the control group in terms ofusing effective communication skills consisting of the first two communication behaviors during reul consultation sessions. Datafrom the second part of the study were analyzed by independent groups t-test. The results of the data analyses indicated that there were signifıcant differences between the two groups in utilizing boıh communication behaviors infavor of the experimental group. These findings revealed that instruction delivered to mothers of children with developmental disorders was very effective in teaching effective communication skills to be used with education specialist.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Gelişimsel yetersizlik, Aile eğitimi, İletişim becerileri, Developmental disability, Parent training, Communication skills
Kaynak
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
2
Sayı
4
Künye
Özen, A. ve Kırcaali İftar, G. (2000). Ailelere uzmanlarla çalışırken sahip olmaları gereken etkili iletişim becerilerinin öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 2(4), s. 59-72.
