Algılanan ana-baba tutumları, bağlanma boyutları, yalnızlık ve umudun yapısal ilişkileri
No Thumbnail Available
Date
2012
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Maltepe Üniversitesi
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
Bu araştırma, üniversite öğrencilerinde algılanan ana baba tutumlarının bağlanma boyutları ve yalnızlık düzeyi ile beraber umut düzeyinde ne ölçüde etkili olduğunu nedensel bir model kullanarak incelemiştir. Araştırmanın örneklemini Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi’nden tabakalı seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilmiş 550 (378 kız ve 172 erkek) lisans öğrencisi oluşturmuştur. Veri toplama işleminde Demografik Bilgi Formu, Çocuk Yetiştirme Stilleri Ölçeği, Yakın İlişki Yaşantıları Envanteri, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Genel Umut Ölçeği ve Durumluk Umut Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde nedensel modeli test etmek üzere yapısal eşitlik modellemesi analizi kullanılmıştır. Sonuçlar yapısal eşitlik model analizi yöntemi ile elde edilmiş, yalnızlığın, durumluk umut amaca güdülenme (agentic thinking) ve amaca ulaşma yolları (pahway thinking) boyutları ile genel umudun amaca güdülenme (agentic thinking) ve amaca ulaşma yolları (pathway thinking) boyutlarını negatif yönde yordadığını ortaya koymuştur. Yalnızlık ise kaçınma ve kaygılı bağlanma boyutları tarafından pozitif olarak yordanmıştır. Kaygılı bağlanma anne çocuk yetiştirme stili sevgi boyutu tarafından yordanırken, kaçınan bağlanma sadece baba çocuk yetiştirme stili kontrol/denetim boyutu tarafından çok zayıf bir biçimde yordanmıştır. Tüm bulgular umut çerçevesinde tartışılmıştır.
The present study investigated the predictors of hope among university students via a meditational causal model, in which perceived parenting styles were proposed to interact with attachment dimensions and loneliness to predict hope. The sample consisted of 550 undergraduate students (378 females, 172 males) selected from Ankara University Faculty of Educational Science by convenient sampling. Demographics Information Form, The Measure of Child Rearing Styles Inventory (CRSI), Experiences in Close Relationships-Revised Inventory (ECR-R), University of California Los Angeles (UCLA) Loneliness Scale, Dispositional Hope Scale (DHS), and State Hope Scale (SHS) were used in data collection. Structural equation analysis was utilized to test the causal model. The results which are conducted by structural model analysis revealed that agentic and pathway thinking of state hope as well as agentic and pathway thinking of dispositional hope were positively predicted by loneliness; whereas loneliness was positively predicted by both avoidance attachment and anxiety attachment dimensions. While anxiety dimension was only predicted by perceived demandingness of mother, avoidance dimension was weakly predicted by perceived responsiveness of father. Findings are discussed within the developmental model of hope.
The present study investigated the predictors of hope among university students via a meditational causal model, in which perceived parenting styles were proposed to interact with attachment dimensions and loneliness to predict hope. The sample consisted of 550 undergraduate students (378 females, 172 males) selected from Ankara University Faculty of Educational Science by convenient sampling. Demographics Information Form, The Measure of Child Rearing Styles Inventory (CRSI), Experiences in Close Relationships-Revised Inventory (ECR-R), University of California Los Angeles (UCLA) Loneliness Scale, Dispositional Hope Scale (DHS), and State Hope Scale (SHS) were used in data collection. Structural equation analysis was utilized to test the causal model. The results which are conducted by structural model analysis revealed that agentic and pathway thinking of state hope as well as agentic and pathway thinking of dispositional hope were positively predicted by loneliness; whereas loneliness was positively predicted by both avoidance attachment and anxiety attachment dimensions. While anxiety dimension was only predicted by perceived demandingness of mother, avoidance dimension was weakly predicted by perceived responsiveness of father. Findings are discussed within the developmental model of hope.
Description
Keywords
Umut, Yalnızlık, Bağlanma Boyutları, Çocuk Yetiştirme Stilleri, Hope, Loneliness, Attachment Dimensions, Perceived Parenting Styles
Journal or Series
Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi
WoS Q Value
Scopus Q Value
Volume
Issue
1+2
Citation
Demirli, A. (2012). Algılanan ana-baba tutumları, bağlanma boyutları, yalnızlık ve umudun yapısal ilişkileri / The structural relationships of parenting styles, attachment dimensions, loneliness and hope. Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, Maltepe Üniversitesi. (1+2), s. 100-114.
