Daniel Lıbeskınd'in tarihi yapılara yaptığı dekonstrüktivist ekler üzerine bir inceleme
| dc.authorid | 0009-0000-1719-8058 | |
| dc.authorid | 0000-0002-6451-193X | |
| dc.contributor.author | Şahriban, Şahin | |
| dc.contributor.author | Urfalıoğlu, Nur | |
| dc.date.accessioned | 2024-12-12T14:00:38Z | |
| dc.date.available | 2024-12-12T14:00:38Z | |
| dc.date.issued | 2024 | |
| dc.department | Fakülteler, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, Mimarlık Bölümü | |
| dc.description.abstract | Tarihi yapılar, geçmişten günümüze miras kalan, tarihin izlerini üzerinde taşıyan, kültürel değeri olan yapılardır. Bu yüzden tarihi yapıları korumak ve gelecek nesillere aktarmak kültürün sürekliliği açısından önemlidir. 1964 yılında yayınlanan Venedik Tüzüğü'nün 4. maddesi: "Anıtların korunmasındaki temel tutum korumanın kalıcı olması, sürekliliğinin sağlanmasıdır." şeklindedir. Venedik Tüzüğü'nde de ifade edildiği gibi tarihî yapıların korunmasında sürdürülebilirlik önemli bir kavramdır. Tarihi yapıların koruma ve bakımının sürdürülebilirliğinin sağlanması için tarihi yapının aktif olarak kullanılması yaşam sirkülasyonunun sağlanması gerekmektedir. Bunun için başvurulan yöntemlerden biri de tarihi yapıların yeniden işlevlendirilmesidir. Bu durum literatürde yeniden kullanım (re-use) ve uyarlanabilir yeniden kullanım (adaptive re-use) olarak geçmektedir. Bu yöntem özellikle tarihi yapılar açısından zengin ülkelerde son yıllarda çok tercih edilmektedir. Tarihi yapılar özgün işlevleri değiştirilerek çağa uygun ve ihtiyaca uygun şekilde dönüştürülürken, aynı zamanda bu yapıların bakım ve onarımı da yapılmaktadır. Yeni bir işlev verilen tarihi bir yapının, bu yeni işleve uygun fonksiyonları karşılayabilmesi genellikle yeni bir ek yapı ile sağlanabilmektedir. Bu durum Venedik Tüzüğü'nün 5. maddesinde şöyle açıklanmıştır: "Anıtların korunması, her zaman onları herhangi bir yararlı toplumsal amaç için kullanmakla kolaylaştırılabilir. Bunun için bu tür bir kullanma arzu edilir, fakat bu nedenle yapının planı, ya da bezemeleri değiştirilmemelidir. Ancak bu sınırlar içinde yeni işlevin gerektirdiği değişiklikler tasarlanabilir ve buna izin verilebilir." Bildiri kapsamında; tarihi yapıların bakım ve onarımının yapılması, korunması, sosyal hayata kazandırılması için son yıllarda sıklıkla kullanılan yeniden kullanım veya uyarlanabilir yeniden kullanım ile tarihi yapılara eklenen çağdaş ek yapıların yapılmasında göze çarpan özellikle dekonstrüktivist üsluptaki ek yapılar ele alınmıştır. | |
| dc.identifier.citation | Şahriban, Ş. ve Urfalıoğlu, N. (2024). Daniel Lıbeskınd'in tarihi yapılara yaptığı dekonstrüktivist ekler üzerine bir inceleme, Lisansüstü Araştırmalar Sempozyumu I Bildiri Özetleri E-Kitabı, Edgü, Erincik ve Özgüven, Yekta (ed.), T.C. Maltepe Üniversitesi, s.10. | |
| dc.identifier.startpage | 10 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12415/12995 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.publisher | T.C.Maltepe Üniversitesi | |
| dc.relation.ispartof | Lisansüstü Araştırmalar Sempozyumu I Bildiri Özetleri E-Kitabı | |
| dc.relation.publicationcategory | Kitap - Ulusal | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.subject | Tarihi Yapı | |
| dc.subject | Koruma | |
| dc.subject | Dekonstrüktivizm | |
| dc.subject | Yeniden İşlevlendirme | |
| dc.subject | Daniel Libeskind | |
| dc.title | Daniel Lıbeskınd'in tarihi yapılara yaptığı dekonstrüktivist ekler üzerine bir inceleme | |
| dc.type | Book | |
| dspace.entity.type | Publication |
