Bomonti’nin tüketim dinamikleri ve mekansal dönüşümüne bir giriş

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-1180-5608en_US
dc.authorid0000-0002-7608-3768en_US
dc.contributor.authorKaraburçak, Ceren
dc.contributor.editorAlp, Jülide
dc.contributor.editorOnur, Aliye Ceren
dc.date.accessioned2024-07-12T20:57:13Z
dc.date.available2024-07-12T20:57:13Z
dc.date.issued2020en_US
dc.departmentFakülteler, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, Mimarlık Bölümüen_US
dc.description.abstractKüreselleşme, kırsal nüfusun azalması ve artan mobilite ile kentlerin ‘çekici’ kılınmak istenmesi, sermayenin büyük ölçekli projeler aracılığıyla kente yatırım yapmasını hedefliyor. Bu durum, kent merkezlerinde geniş alanlara sahip endüstriyel yapıları tüketim odaklı dönüşümlerin sahası haline getiriyor (Severcan, 2012, s.42). Bomonti-Feriköy, 1960’lara kadar kent çeperinde yer almasına rağmen, o dönemin ticari merkezi Eminönü ve civarına yakın ucuz arsa olanağı sağlaması sebebiyle tam da bahsi geçen endüstri tesislerini içeren bir bölgeydi (Tümertekin, 1967, ss. 44-50). Buradaki tesisler, Kasımpaşa gibi çevredeki semtlerden ucuz işgücü sağlıyordu; aynı zamanda yöneticilerin oturduğu ve yapılan gıda, giyim, içki gibi üretimlerin servis verdiği yakınındaki Şişli, Beyoğlu gibi semtlerden besleniyordu (Egeli, 2011; Doldur, 2009). 1960’lı yıllardan itibaren ise enformel yapılarda artış ve apartmanlaşma ile beraber bölgenin endüstriyel kimliği değişmeye başladı (Bay, 2013). Hem konut sayısındaki bu artışın, hem de 1980’li yıllardan itibaren Türkiye’de değişen ekonomik ve sanayi ilişkilerinin etkisiyle, 1970’lerden itibaren büyük ölçekli endüstriyel yapılar, Bomonti’de boş arazi bulmakta zorlanarak kentin yeni çeperlerindeki büyük sanayi arazilerine taşındılar. Neoliberal ekonominin kenti biçimlendirdiği 1990’lı yıllardan itibaren gelişen ulaşım olanakları ve Dolapdere - Piyalepaşa Nazım Planı (1994) ile imalat fonksiyonunun bölgeden uzaklaştırılıp ‘Merkezi İş Alanı’ ilan edilmesi ile Bomonti-Feriköy’ün günümüzdeki haline dönüşümü bir anlamda başlamış oldu (Avcı, 2019, ss. 99-101). 2010’lu yıllardan beri rezidanslar, Fransız Hastanesi, Feriköy Pazar Alanı, Bomontiada, MSGSÜ kampüsü gibi büyük ölçekli yapıların artışıyla, burası bir yandan birbiriyle tam anlamıyla ilişki kuramayan binaların ve değişen ölçeklerin bir arada bulunduğu bir yere dönüştü, diğer yandan uzun süre kullanılmadan kalmış Bomonti Bira Fabrikası gibi binalar aracılığıyla bölgenin ticari ve sosyal kullanımı artmış oldu.en_US
dc.identifier.citationKaraburçak, C. (2020). Bomonti’nin tüketim dinamikleri ve mekansal dönüşümüne bir giriş. J. Alp ve A.C. Onur (Ed.), İstanbul'da Mekansal ve Sosyal Ayrışmanın Haritalanması içinde (ss. 11-18). İstanbul: Maltepe Üniversitesi Yayınları.en_US
dc.identifier.endpage18en_US
dc.identifier.isbn978-605-2124-36-9
dc.identifier.startpage11en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/3088
dc.institutionauthorAlp, Jülide
dc.institutionauthorOnur, Aliye Ceren
dc.language.isotren_US
dc.publisherMaltepe Üniversitesi Yayınlarıen_US
dc.relation.ispartofİstanbul'da Mekansal ve Sosyal Ayrışmanın Haritalanmasıen_US
dc.relation.publicationcategoryUlusal Kitap - Başka Kurum Yazarıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKY05714
dc.titleBomonti’nin tüketim dinamikleri ve mekansal dönüşümüne bir girişen_US
dc.typeBook Part
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Koleksiyonu