Preventing violence in health and nursing

Küçük Resim Yok

Tarih

2020

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Maltepe Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Dergi sayısı

Özet

The World Health Organization defines violence as” The intentional use of physical force or power, threatened or actual, against oneself, another person, or against a group or community that either result in or have a high likelihood of resulting in injury, death, psychological harm, mal-development or deprivation”. Violence has a broad spectrum of behaviours that are considered violent or aggressive. The most significant concern should be the personal safety of patient, visitors and employees who are present in a clinical environment. The impact on health care providers, especially nurse is tremendous on multiple levels. This research aims to provide the reader with an overview of systematic review and meta-analysis methodology, with a focus on the process of performing a review. Violence could occur in any clinical setting but the highest record within the emergency department and inpatient psychiatry. Violence against nurses is a universal concern. The high occurrence of violent and aggressive actions affects the wellbeing of nurses and may dysfunction the overall setting. Nurses are using a limited technique to handle violence and aggressiveness in a clinical setting. Therefore, more comprehensive ways and methods for dealing with such situations should be addressed. The possible solutions for preventing violence in the healthcare setting could be by the commitment of leadership and worker participation, customized and evidence-based actions where team leaders could be monitoring and supporting team members. Appropriate institutional precautions and preparation is important to reduce such attacks and can decrease the stress perception of those affected. The preventative action such as de-escalation training and first aid support are beneficial against violence and aggressive behaviour. The organization should work on prioritization staff safety, and developing policies, procedures and tools that protect healthcare providers through safety regulators and enforcement mechanisms. Other ways that could be addressed is the ability to recognize behaviour and the possibility of a situation turning into a violent event. Another way for prevention is emphasizing on the importance of reporting all events including physical and verbal assault. Finally, possible solutions for preventing violence in the healthcare setting could be on multilevel in an organization. The leadership support, abidance to violence policy and showing zero tolerance to violence on an operational level among healthcare providers themselves will reduce aggression. According to the violence exerted by patients, visitors and family, it could be addressed through policy, staff training and various mechanism to release and deescalate a situation.
Dünya Sağlık Örgütü şiddeti şu şekilde tanımlar: “Tehdit altında olan veya fiilen, kendine, başka bir kişiye ya da yaralanma, ölümle sonuçlanan ya da sonuçlanma olasılığı yüksek olan bir grup ya da topluluğa karşı kasıtlı olarak fiziksel güç ya da güç kullanımı, psikolojik zarar, kötü gelişme veya yoksunluk ”. Şiddetin, saldırgan şiddet içeren bir davranış yelpazesi vardır. En büyük endişe klinik ortamda bulunan hasta, ziyaretçi ve çalışanların kişisel güvenliği olmalıdır. Sağlık hizmeti sunucuları, özellikle de hemşire üzerindeki etki, birçok düzeyde muazzamdır. Bu araştırma, okuyucuya, bir inceleme yapma sürecine odaklanarak, sistematik inceleme ve meta-analiz metodolojisine genel bir bakış sunmayı amaçlamaktadır. Şiddet, herhangi bir klinik ortamda ortaya çıkabilir, ancak acil serviste ve yatarak psikiyatride en yüksek rekordur. Hemşirelere karşı şiddet evrensel bir sorundur. Şiddet içeren ve agresif eylemlerin yüksek olması hemşirelerin refahını etkiler ve genel ortamı bozabilir. Hemşireler, klinik ortamda şiddet ve saldırganlığı ele almak için sınırlı teknik kullanmaktadırlar, bu nedenle bu tür durumlarla başa çıkmak için daha kapsamlı yollar ve yöntemler ele alınmalıdır. Sağlık ortamında şiddeti önlemeye yönelik olası çözümler, liderlik ve işçi katılımı, özelleştirilmiş ve kanıta dayalı eylemlerin bağlılığı ndan kaynaklanabilir. Ekip liderlerinin ekip üyelerini izleyip destekleyebilecekleri yer. Sağlık hizmetlerinde şiddeti önlemeye yönelik olası çözümler liderlik ve çalışan katılımı, özelleştirilmiş ve kanıta dayalı eylemler taahhüdü ile olabilir. Ekip liderlerinin ekip üyelerini izlemesi ve desteklemesi. Bu tür saldırıları azaltmak için uygun kurumsal önlemler ve hazırlık önemlidir ve etkilenenlerin stres algısını azaltabilir. Gerileme eğitimi ve ilk yardım desteği gibi önleyici eylemler şiddete ve saldırgan davranışlara karşı çok faydalıdır. Kuruluş, personel güvenliğinin önceliklendirilmesi ve sağlık düzenleyicilerini güvenlik düzenleyicileri ve uygulama mekanizmaları yoluyla koruyan politikalar, prosedürler ve araçlar geliştirmek üzerinde çalışmalıdır. Ele alınabilecek diğer yollar, bir durumun şiddetli bir olaya dönüşen davranışını ve olasılığını tanıma yeteneğidir. Önlemenin bir başka yolu, fiziksel ve sözlü saldırı da dâhil olmak üzere tüm olayları bildirmenin önemini vurgulamaktır. Son olarak, sağlık kuruluşlarında şiddeti önlemeye yönelik olası çözümler bir kuruluşta çok düzeyli olabilir. Liderlik desteği, şiddet politikasına uyum ve sağlık hizmeti sağlayıcıları arasında operasyonel düzeyde şiddete sıfır tolerans gösterilmesi saldırganlığı azaltacaktır. Hastaların, ziyaretçilerin ve ailenin uyguladığı şiddete göre, bir durumun serbest bırakılması ve tasfiye edilmesi için politika, personel eğitimi ve çeşitli mekanizmalarla ele alınabilir.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Kaynak

International Faculty of Nursing Student Congress 2020

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Zeinoun Najdi, A.L. (2020). Preventing violence in health and nursing / Preventing violence in health and nursing. International Faculty of Nursing Student Congress 2020, Maltepe Üniversitesi. s. 59-70.