Albert Camus'un insan anlayışı

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorBulunmaz, Ali
dc.date.accessioned2024-07-12T21:37:04Z
dc.date.available2024-07-12T21:37:04Z
dc.date.issued2005en_US
dc.departmentFakülteler, Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisien_US
dc.description.abstractCamus, felsefesini iki temel kavram üzerine kurar: "Absurde"(saçma) ve başkaldırı. "Absurde" yaşamın anlamsızlığı ve intihar konularını içerir. Burada Camus, "yaşamın bir anlamı var mıdır?" sorusunu yanıtlamaya çalışır ve intiharın çözüm olup olmadığını irdeler. Yaşam, "absurde" bir nitelik taşır. "Absurde"ün üstesinden gelmek, onu/yaşamı yok etmekten değil; onu kabul etmekten geçer. Bu aynı zamanda "absurde"e karşı başkaldırıyı da kabul etmektir. Başkaldırı, metafizik ve tarihsel olarak ikiye ayrılır. Metafizik başkaldırı, Tanrıya ve dine başkaldırıdır. Tarihsel başkaldırı ise Tanrının ölümü düşüncesini temel alır ve yeryüzünü, insanın kendisinin düzenleyeceği ilkesini içerir. Camus bu noktada devrimleri inceler ve devrimlerin nihilizme yönelmesi nedeniyle onları eleştirir. Camus'ya göre başkaldırının bu çeşitleri "sınır" düşüncesinden uzaklaşmıştır ve bu nedenle çözüm değildir. Çünkü başkaldırı ancak sınırla birlikte hem yaratımı hem de dayanışmayı içerir. Bu yüzden başkaldırının asıl formu sanattır. Bu bağlamda Camus, çağının "düşmüş" insanını, evrensel değerlerle yeniden ayağa kaldırmaya çalışır. Bu yol da da Camus, çağının aktif tanığı olan bir sanatçı-filozof-ahlakçıdır.en_US
dc.description.abstractCamus builds his philosophy on two basic concepts: "Absurde" and Rebellion. "Absurde" deals with the meaninglesness of life and suicide. Camus tries to answer the question 'Does life have a meaning?' and examines whether suicide is a solution or not. Life is a "absurde" quality. To overcome "absurde" is possible through acceptances of life rather than destruction of it. This is the also acceptance of rebellion against "absurde". Rebellion is divided into two: Metaphysical and historical. Metaphysical rebellion is against God and religion. Historical rebellion, on the other hand, takes the idea of God as the basis and consists of the principle which calls the idea that regulation of the world is only realized by people themselves. In this framework, Camus examines revolutions and criticizes them since they have a tendency towards nihilism. According to Camus, this kind of rebellion distances itself from the idea of limit and that's why it can not be a solution because rebellion contains both solidarity and creativity only through limit. Therefore, the real form of rebellion is art. Camus wants to revive the humiliated human being of his century with the help of the universal values. He becomes an active witness of his age as an artist, a philosopher and mortalist while doing this.en_US
dc.identifier.citationBulunmaz, A. (2005). Albert Camus'un insan anlayışı. Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, Maltepe Üniversitesi. 1(1-2), s. 5-42.en_US
dc.identifier.endpage42en_US
dc.identifier.issn1303-3115
dc.identifier.issue1.Şuben_US
dc.identifier.startpage5en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/6686
dc.identifier.volume1en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherMaltepe Üniversitesien_US
dc.relation.ispartofFen-Edebiyat Fakültesi Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryUluslararası Hakemli Dergide Makale - Başka Kurum Yazarıen_US
dc.rightsAttribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 United States*
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/us/*
dc.snmzKY00986
dc.subjectAbsurde (saçma)en_US
dc.subjectBaşkaldırıen_US
dc.subjectSınıren_US
dc.subjectTanıken_US
dc.subjectNihilizmen_US
dc.subjectDüşmüşen_US
dc.subjectİnsanen_US
dc.subjectDeğeren_US
dc.subjectRebellionen_US
dc.subjectLimiten_US
dc.subjectWitnessen_US
dc.subjectNihilismen_US
dc.subjectHumiliateden_US
dc.subjectHuman beingen_US
dc.subjectValueen_US
dc.titleAlbert Camus'un insan anlayışıen_US
dc.typeArticle
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi Koleksiyonu