Konjenital kalp hastalığı nedeniyle sternotomi veya orakotomi yapılmış hastalarda skolyoz ve kifoz gelişimi

dc.contributor.authorSolakoğlu, Can
dc.contributor.authorÜnsal, Faik Murat
dc.contributor.authorMangal, Ferit
dc.contributor.authorErmiş, Mehmet Nurullah
dc.contributor.authorSarıtaş, Türkay
dc.contributor.authorPolat, Ömer
dc.contributor.authorÇoşar, Yahya
dc.date.accessioned2024-07-12T22:02:55Z
dc.date.available2024-07-12T22:02:55Z
dc.date.issued2012en_US
dc.description.abstractAmaç: Konjenital kalp anomalisi nedeniyle medyan sternotomi veya torakotomi ile cerrahi tedavi uygulanmış hastaların uzun dönem takiplerinde skolyoz ve kifoz prevalansını araştırmak Hastalar ve Metod: 1987 ile 2009 yılları arasında konjenital kalp hastalığı nedeniyle ameliyat edilmiş 170 hasta çalışmaya dâhil edilmiştir. Hastaların 102?si kız, 68?i erkektir. Hastaların mevcut kalp hastalıkları siyanotik ve asiyanotik olarak iki gruba ayrılmıştır, buna göre siyanotik olanlar 149 (% 88), asiyanotik olanlar ise 21 kişidir (%12). Ameliyat oldukları dönemde 5 yaşın altında olanlar 131 (% 77), 5 yaş üzerinde olanlar ise 39 kişidir (% 23). Hastaların 158?ine (% 93) sternotomi, 12?sine (% 7) ise sol torakotomi uygulanmıştır. Hastaların kontrole geldiği tarihte ayakta çekilen toraks PA ve lateral grafileri üzerinden Cobb yöntemiyle ölçümler yapılmıştır. Lateral toraks grafilerinde T2-T5 kifozu ve T5-T12 kifozu ayrı ayrı ölçülmüştür. Sonuçlar: Çalışmamızda 170 hastanın % 25.2?sinde (43 hasta) skolyoz saptanmıştır. Bunlardan % 86?sında 100 ile 200 arasında eğrilik, % 14?ünde 200 ve üzerinde eğrilik saptanmıştır. Sternotomi yapılan hastalarda skolyoz gelişme oranı ile torakotomi yapılanlar arasında istatistiksel olarak bir fark bulunmamıştır (p=0.161). Hastaların ortalama kifoz açıları sternotomi yapılanlarda 32.920 iken, torakotomi yapılanlarda 29.670 saptanmıştır. T2-T5 kifozu ortalaması 14.50 iken T5-T12 kifozu 16.20?dir. Kifoz gelişimi açısından torakotomi yapılan hastalarla sternotomi yapılanlar arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p=0.532 ve p=0.107). Skolyoz gelişen hastaların T2-T5 kifozu skolyozu olmayanlara göre anlamlı derecede düşük bulunmuştur. 5 yaş altında ameliyat edilenlerde skolyoz görülme oranı, 5 yaşından büyük olanlara göre 8.42 kat daha fazla saptanmıştır. Kalp hastalığının siyanotik olmasının skolyoz ve kifoz gelişimi açısından anlamlı bir farkı yoktur (p=0.362, p=0,586, p=0.184) Sonuç: Konjenital kalp hastalığı nedeniyle sternotomi ve torakotomi yapılan hastalarda skolyoz gelişme sıklığı artmış olup, T2-T5 kifozu da normal populasyona göre daha fazla bulunmuştur. Daha küçük yaşta ameliyat olanlarda omurga deformiteleri daha sık ortaya çıkmaktadır.en_US
dc.identifier.endpage90en_US
dc.identifier.issn2147-5903
dc.identifier.issue2en_US
dc.identifier.startpage83en_US
dc.identifier.trdizinid161281en_US
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/161281
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/9279
dc.identifier.volume23en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofJournal of Turkish Spinal Surgeryen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKY04515
dc.titleKonjenital kalp hastalığı nedeniyle sternotomi veya orakotomi yapılmış hastalarda skolyoz ve kifoz gelişimien_US
dc.typeArticle
dspace.entity.typePublication

Dosyalar