Are mothers and fathers satisfied with their parenting and life? A preliminary study in a polish sample of parents
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
CC0 1.0 Universal
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
New well -being researches focus on the parental burnout syndrome (Roskam et al., 2018), related to parenthood and characterized by emotional and physical exhaustion, the emotional distancing of parents from their children and loss of parental accomplishment (Le Vigouroux and Scola, 2018). The objective of this study was to compare the Polish mothers’ and fathers’ level of parental burnout and life satisfaction with the previous results (Le Vigouroux and Scola, 2018). The sample composed of 116 mothers and 116 fathers. All participants completed two questionnaires: the Parental Burnout Assessment (Roskam et al., 2018) and the Satisfaction with Life Scale (Pavot and Diener, 2008). The results indicate that the level of parental burnout is higher among mothers in comparison to fathers (Mmothers = 43,99, SD = 34,16; Mfathers = 33,11, SD = 27,66; t(228) = 2,65; p < 0,01). However, there were no indicators that show difference in their life satisfaction. In both groups, parental burnout was negatively associated with life satisfaction - however, this relationship was stronger among fathers (r = -0,522, p < 0,001) than mothers (r = -0,471, p < 0,001). The findings of this research are consistent with previous studies. Moreover, the results demonstrate that parental burnout is significantly associated with lower life satisfaction among both fathers and mothers. Therefore, future studies should consider the life satisfaction component of subjective well-being of both parents in the study of being physically and emotionally overwhelmed by one’s parental role (Hubert and Aujoulat, 2018).
Yeni iyi oluş/iyilik hali konusundaki araştırmalar, ebeveynlerin çocuklarından duygusal olarak uzak durması, ebeveyn başarısının kaybı ve ebeveynliğin duygusal ve fiziksel tükenmişlik ile karakterize edilmişliği ile ilişkili olarak (Le Vigouroux and Scola, 2018) ebeveyn tükenmişliği sendromuna odaklanmaktadır (Roskam et al., 2018). Bu çalışmanın amacı, Polonyalı anne-babaların ebeveyn tükenmişlik düzeylerini ve yaşam memnuniyetlerini önceki bulgularla karşılaştırmaktı (Le Vigouroux and Scola, 2018). Örneklem, 116 anne ve 116 babadan oluşmaktadır. Tüm katılımcılar iki ölçek doldurdu. Bunlar: Ebeveyn Tükenmişlik Ölçeği (Roskam et al., 2018) ve Yaşam Doyum Ölçeğidir. (Pavot and Diener, 2008). Sonuçlar, ebeveynlerin tükenmişlik düzeyinin anneler arasında babalara göre daha yüksek olduğunu göstermektedir (Anne X= 43,99, SD= 34,16; Baba X= 33,11, SD = 27,66; t(228) = 2,65; p < 0,01). Ancak, iki grubun yaşam doyumlarında farklılık saptanmamıştır. Her iki grupta da ebeveyn tükenmişliği yaşam doyumuyla negatif ilişkilidir, ancak bu ilişki babalar arasında (r = -0,522, p < 0,001) annelerden (r = -0,471, p < 0,001) daha güçlü saptanmıştır. Bu araştırmanın bulguları önceki çalışmalarla uyumludur. Dahası, sonuçlar, ebeveyn tükenmişliğinin hem babalar hem de anneler arasında yaşam doyumunun azalması ile önemli derecede ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, gelecekteki çalışmalarda, ebeveynlik rolü tarafından fiziksel ve duygusal olarak boğulmuş olma konusu her iki ebeveynin yaşam doyumunun bileşenini olan öznel iyi oluş göz önünde bulundurmalıdır (Hubert and Aujoulat, 2018).
Yeni iyi oluş/iyilik hali konusundaki araştırmalar, ebeveynlerin çocuklarından duygusal olarak uzak durması, ebeveyn başarısının kaybı ve ebeveynliğin duygusal ve fiziksel tükenmişlik ile karakterize edilmişliği ile ilişkili olarak (Le Vigouroux and Scola, 2018) ebeveyn tükenmişliği sendromuna odaklanmaktadır (Roskam et al., 2018). Bu çalışmanın amacı, Polonyalı anne-babaların ebeveyn tükenmişlik düzeylerini ve yaşam memnuniyetlerini önceki bulgularla karşılaştırmaktı (Le Vigouroux and Scola, 2018). Örneklem, 116 anne ve 116 babadan oluşmaktadır. Tüm katılımcılar iki ölçek doldurdu. Bunlar: Ebeveyn Tükenmişlik Ölçeği (Roskam et al., 2018) ve Yaşam Doyum Ölçeğidir. (Pavot and Diener, 2008). Sonuçlar, ebeveynlerin tükenmişlik düzeyinin anneler arasında babalara göre daha yüksek olduğunu göstermektedir (Anne X= 43,99, SD= 34,16; Baba X= 33,11, SD = 27,66; t(228) = 2,65; p < 0,01). Ancak, iki grubun yaşam doyumlarında farklılık saptanmamıştır. Her iki grupta da ebeveyn tükenmişliği yaşam doyumuyla negatif ilişkilidir, ancak bu ilişki babalar arasında (r = -0,522, p < 0,001) annelerden (r = -0,471, p < 0,001) daha güçlü saptanmıştır. Bu araştırmanın bulguları önceki çalışmalarla uyumludur. Dahası, sonuçlar, ebeveyn tükenmişliğinin hem babalar hem de anneler arasında yaşam doyumunun azalması ile önemli derecede ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, gelecekteki çalışmalarda, ebeveynlik rolü tarafından fiziksel ve duygusal olarak boğulmuş olma konusu her iki ebeveynin yaşam doyumunun bileşenini olan öznel iyi oluş göz önünde bulundurmalıdır (Hubert and Aujoulat, 2018).
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Mandecka, N., Bernat, K. C., Szczygie?, D., Matera, A. B. (2019). Are mothers and fathers satisfied with their parenting and life? A preliminary study in a polish sample of parents / Anneler ve babalar ebeveynliklerinden ve yaşamlarından memnun mu? Polonyalı ebeveynler örnekleminde pilot bir çalışma. Maltepe Üniversitesi Uluslararası Öğrenci Kongresi.
