Ergenlerde kendine zarar verme davranışı: Duygu düzenleme güçlüğü, öz-şefkat, algılanan sosyal destek ile ilişkilerinin incelenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Son yıllarda özellikle ergenlerin kişisel ya da kişilerarası nedenlerden dolayı giderek daha fazla kendine zarar verme davranışı yaptıkları gösterilmiştir. Bu araştırmada, kendine zarar verme davranışlarının duygu düzenleme güçlüğü, öz-şefkat ve algılanan sosyal destek ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 12-17 yaşları arasındaki Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine başvuran 102 ergen (71 kız, 31 erkek) katılmıştır. Katılımcılara, kişisel bilgi formu, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri, Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği Kısa Formu, Öz-Şefkat Ölçeği Kısa Formu ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma değişkenleri arasındaki ilişkiler Pearson ki-kare, Kruskal-Wallis, bağımsız gruplar t-testi, Pearson korelasyon analizi ve çoklu regresyon analizi yapılarak incelenmiştir. Katılımcıların tamamına yakınının birden fazla kendine zarar verme yöntemi kullandığı ve en fazla kullandıkları yöntemin kesme olduğu bulunmuştur. Yapılan analizler sonucunda, cinsiyete, yaşa ve ebeveynlerin birliktelik durumuna göre kendine zarar verme davranış yöntemlerinin ve işlevlerinin farklılaştığı belirlenmiştir. Yapılan çoklu regresyon analizleri, duygu düzenleme güçlüğünün pozitif yönde toplam ve otonom işlevleri, öz-şefkatin negatif yönde otonom işlevleri, algılanan sosyal desteğin toplam ve sosyal işlevleri negatif yönde yordadığını göstermiştir. Araştırmanın sonuçları alanyazın ve ilgili kuramlar çerçevesinde yorumlanmıştır.
In recent years, it has been shown that especially adolescents engage in increasingly more self-injuries behavior due to personal or interpersonal reasons. This study aimed to examine the relationship between self-injury and emotion regulation difficulty, self compassion and perceived social support. 102 adolescents (71 girls, 31 boys) between the ages of 12 and 17, who have applied to The Child and Adolescent Mental Health and Diseases Outpatient Clinic participated in the study. A personal information form, Self Injury Behavior Evaluation Inventory, Emotion Regulation Difficulty Scale, Self Compassion Scale Short Form and Multidimensional Perceived Social Support Scale were administered to the participants. Relationships between research variables were examined using Pearson chi-square, Kruskal-Wallis, independent groups t-test, Pearson correlation analysis and multiple regression analysis. It was found that almost all of the participants used more than one self-injury method and the method they used most was cutting. As a result of the analyses, it was determined that self-injurious behavior methods and functions differed with regard to gender, age and parents' relationship status. The results of the multiple regression analyses showed that emotion regulation difficulties positively predicted total and autonomous functions, self-compassion negatively predicted autonomous functions, and perceived social support negatively predicted total and social functions. The results of the research were interpreted within the framework of the literature and relevant theories
In recent years, it has been shown that especially adolescents engage in increasingly more self-injuries behavior due to personal or interpersonal reasons. This study aimed to examine the relationship between self-injury and emotion regulation difficulty, self compassion and perceived social support. 102 adolescents (71 girls, 31 boys) between the ages of 12 and 17, who have applied to The Child and Adolescent Mental Health and Diseases Outpatient Clinic participated in the study. A personal information form, Self Injury Behavior Evaluation Inventory, Emotion Regulation Difficulty Scale, Self Compassion Scale Short Form and Multidimensional Perceived Social Support Scale were administered to the participants. Relationships between research variables were examined using Pearson chi-square, Kruskal-Wallis, independent groups t-test, Pearson correlation analysis and multiple regression analysis. It was found that almost all of the participants used more than one self-injury method and the method they used most was cutting. As a result of the analyses, it was determined that self-injurious behavior methods and functions differed with regard to gender, age and parents' relationship status. The results of the multiple regression analyses showed that emotion regulation difficulties positively predicted total and autonomous functions, self-compassion negatively predicted autonomous functions, and perceived social support negatively predicted total and social functions. The results of the research were interpreted within the framework of the literature and relevant theories
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kendine zarar verme, uygu düzenleme güçlüğü, Öz-şevkat, Algılanan sosyal destek, Self-injury, Emotion regulation difficulty, Self-compassion, Perceived social support
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Korkmaz Kıvrak, A. (2024). Ergenlerde kendine zarar verme davranışı: Duygu düzenleme güçlüğü, öz-şefkat, algılanan sosyal destek ile ilişkilerinin incelenmesi / Self- injury in adolescents: Examination of its relationships with emotion regulation difficulty, self compassion, perceived social support. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
