Örgütsel adalet algısının banka çalışanlarında iş bırakma niyeti üzerinde etkisinin incelenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma, Türkiye'deki banka çalışanlarının örgütsel adalet algıları ve iş bırakma niyeti arasındaki ilişkiyi ölçmeyi hedeflemektedir. Araştırma için 100 örneklemin verilerine başvurularak, örgütsel adalet boyutları olan adaleti, prosedür adaleti ve etkileşim adaletinin iş bırakma niyeti üzerindeki etkisi incelenmiştir. Çalışma için bankacılık sektöründe farklı sürelerde görev yapan katılımcılara "Örgütsel Adalet Ölçeği" ve "İş Bırakma Niyeti Ölçeği" uygulanmıştır. Ayrıca, katılımcıların yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, çalışma süresi ve medeni durum değişkenleri incelenmiş, araştırma değişkenleri olan örgütsel adalet ve iş bırakma niyeti ile ilişkisi karşılaştırılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, örgütsel adalet algısı, cinsiyet, çalışma süresi ve yaş grupları ile anlamlı düzeyde ilişkili olduğu görülmüştür. Örgütsel adalet boyutlarından ve prosedür adaleti erkeklerde daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca, adaleti 16-20 yıl arası çalışma süresi olanlarda daha yüksek olduğu görülmüştür. Dağıtımsal, prosedür ve etkileşim adaleti ile yaş grupları arasında anlamlı fark olduğu tespit edilmiş ve 43-49 yaş grubu çalışanların örgütsel adalet alt boyutlarının tümünde anlamlı ölçüde daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. İş bırakma niyetinin kadın çalışanlarda ve evlilerde daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca, 29-35 yaş grubundaki çalışanlarda iş bırakma niyetinin diğer yaş gruplarına göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. İş bırakma niyeti ve örgütsel adalet boyutlarının anlamlı ve negatif yönlü ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonucuna göre iş bırakma niyetinin örgütsel adalet boyutlarını açıkladığı sonucu elde edilmiştir. Bu çalışmada, elde edilen sonuçlar kapsamında ilerleyen dönemlerde yapılacak çalışmalara katkı sağlayabilecek düzeyde olduğu düşünülmektedir. Türkiye'de bu alanda yapılan çalışmaların az olması sebebiyle yapılan bu çalışmanın ilerleyen yıllarda çalışanların iyilik hali ve örgütsel adalet algısını geliştirmek adına yapılacak çalışmalara ışık tutması hedeflenmektedir.
This study aimed to examine the influence of organizational justice on intention to quit among employees in Turkish banking sector. For the study, 100 employees from finance sector were selected and applied surveys for investigating the relationship among dimensions of organizational justice including distributive justice, procedural justice, and interactional justice as well as intention to quit. Organizational Justice Scale and Intention to Quit Scale were applied to participants with different years of experiences in finance sector. Besides, personal and demographic questions were asked to participants about their gender, age, years of experience, marital status, and education level. Based on the results of the study, perception of organizational justice was found as significantly related to gender, years of experience, and age. Specifically, distributive and procedural justice were found as significantly higher among males than females. Besides, distributive justice was found as significantly higher among participants who have years of experiences between 16 and 20. Participants between the ages of 43 and 49 also reported significantly higher scores than other age groups in their distributive, procedural, and interactional justice. Intention to quit was also found as significantly higher among females and single employees. Also, participants between the ages of 29 and 35 also reported higher scores in their intentions to quit. The relationship between organizational justice and intention to quit were found as significantly and negatively correlated. Based on the regression analysis of the variables, organizational justice was found as predictive in terms of employees' intention to quit in this study. It is perceived that the study is important with its findings in terms of being contributive to further studies. There has been relatively fewer studies being held in mentioned area in Turkey. Thus, the study provides results for developing actions and studies for facilitating employees' perception of organizational justice and subjective well-being.
This study aimed to examine the influence of organizational justice on intention to quit among employees in Turkish banking sector. For the study, 100 employees from finance sector were selected and applied surveys for investigating the relationship among dimensions of organizational justice including distributive justice, procedural justice, and interactional justice as well as intention to quit. Organizational Justice Scale and Intention to Quit Scale were applied to participants with different years of experiences in finance sector. Besides, personal and demographic questions were asked to participants about their gender, age, years of experience, marital status, and education level. Based on the results of the study, perception of organizational justice was found as significantly related to gender, years of experience, and age. Specifically, distributive and procedural justice were found as significantly higher among males than females. Besides, distributive justice was found as significantly higher among participants who have years of experiences between 16 and 20. Participants between the ages of 43 and 49 also reported significantly higher scores than other age groups in their distributive, procedural, and interactional justice. Intention to quit was also found as significantly higher among females and single employees. Also, participants between the ages of 29 and 35 also reported higher scores in their intentions to quit. The relationship between organizational justice and intention to quit were found as significantly and negatively correlated. Based on the regression analysis of the variables, organizational justice was found as predictive in terms of employees' intention to quit in this study. It is perceived that the study is important with its findings in terms of being contributive to further studies. There has been relatively fewer studies being held in mentioned area in Turkey. Thus, the study provides results for developing actions and studies for facilitating employees' perception of organizational justice and subjective well-being.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Örgütsel adalet, İş bırakma niyeti, Bankacılık, Organizational justice, Intention to Quit, Banking
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Ercan, V. (2016) Örgütsel adalet algısının banka çalışanlarında iş bırakma niyeti üzerinde etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
