Marmara Üniversitesi tıp fakültesi asistanlarında mobbing (Psikolojik Şiddet) algısı / Mobbing perception of research assistants at Marmara University school of medicine
Yükleniyor...
Tarih
2011
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Maltepe Üniversitesi
Erişim Hakkı
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Şiddet son zamanlarda psikolojik açıdan da değerlendirilmeye başlanmış ve Mobbing (Psikolojik Şiddet) adı altında gerek basında, gerekse akademik çevrelerde adından sıkça söz edilen bir olgu haline gelmiştir. Bu nedenle çalışmada “Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi (MÜTF) asistanları arasında mobbing yaygınlığının ve algısının saptanması” amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışma kesitsel tipte bir araştırma olup, sosyo demografik özellikler ve katılımcıların mobbing algısını değerlendiren “Mobbing skalası” ve mobbinge maruz kalma durumunda nasıl davrandıklarını sorgulayan 56 soruluk anket formu asistanlara uygulanmıştır. Veriler SPSS 15.0 paket programı ile Kruskal-Wallis varyans analizi, Spearman Korelasyonu ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Katılımcıların cinsiyet, uyruk, medeni durum, çalıştıkları bölüm, mezun oldukları üniversite, daha önce çalıştığı bölümden istifa etmiş olması ve en çok bulunduğu şehir ile psikolojik şiddete maruziyetleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bunun yanında, katılımcıların asistan arkadaşlarıyla sosyal aktivitede bulunma sıklıklarının artması, psikolojik şiddete maruz kalma oranlarını anlamlı bir biçimde azaltmaktadır (p<0.05). Asistanların artan kıdemleriyle psikolojik şiddete maruz kalma sıklıkları arasında zayıf bir korelasyon görülmüştür (r=-0.178). Psikolojik şiddetin en sık öğretim görevlileri (%46) tarafından uygulandığı görülürken, bunu kıdemli asistanlar (%35.3), diğer çalışanlar (%23.3) ve asistanlar (%17.3) izlemektedir. Sonuç: mobbing günümüz iş sağlığının ciddi bir problemidir. Sadece asistanlar değil, tüm hastane personeli için kişiler arası çatışmaları engellemeye yönelik çalışmalar hem yöneten hem de yönetilenler adına olumlu sonuçlar verecektir.
Objective: Violence has recently been started to be evaluated psychologically as mobbing (psychological violence) and it has become a phenomenon often mentioned in mass media and academic platform. For this reason, in this study, it is aimed to determine the perception and prevalence of mobbing among research assistants of Marmara University School of Medicine (MÜTF). Methods: It is a cross-sectional study. A 56-item questionnaire consisting of a mobbing scale assessing mobbing perception of participants, questions about sociodemographic characteristics and about behaviors in case of exposure to mobbing was applied to researchers. The data were evaluated with Kruskal-Wallis variance analysis and Spearman correlation analysis by using SPSS 15.0 statistical programme. Results: No significant relation was found between exposure to psychological violence and the variables of sex, nationality, marital status, department worked at, university graduated, previous work resigned and city lived mostly in. Increasing frequency of social activities with colleagues is associated with decreasing frequency of exposure to psychological violence (p<0.05). A weak correlation was found between job seniority and decreasing frequency of exposure to psychological violence (r=-0.178). Psychological violence is most frequently applied by teaching staff (46%), then by senior assistants (35.3%), other staff (23.3%) and assistants (17.3%), respectively. Conclusion: mobbing is a serious problem in health at work today. Efforts to prevent interpersonal conflicts at all levels will yield positive effect for both managers and those managed.
Objective: Violence has recently been started to be evaluated psychologically as mobbing (psychological violence) and it has become a phenomenon often mentioned in mass media and academic platform. For this reason, in this study, it is aimed to determine the perception and prevalence of mobbing among research assistants of Marmara University School of Medicine (MÜTF). Methods: It is a cross-sectional study. A 56-item questionnaire consisting of a mobbing scale assessing mobbing perception of participants, questions about sociodemographic characteristics and about behaviors in case of exposure to mobbing was applied to researchers. The data were evaluated with Kruskal-Wallis variance analysis and Spearman correlation analysis by using SPSS 15.0 statistical programme. Results: No significant relation was found between exposure to psychological violence and the variables of sex, nationality, marital status, department worked at, university graduated, previous work resigned and city lived mostly in. Increasing frequency of social activities with colleagues is associated with decreasing frequency of exposure to psychological violence (p<0.05). A weak correlation was found between job seniority and decreasing frequency of exposure to psychological violence (r=-0.178). Psychological violence is most frequently applied by teaching staff (46%), then by senior assistants (35.3%), other staff (23.3%) and assistants (17.3%), respectively. Conclusion: mobbing is a serious problem in health at work today. Efforts to prevent interpersonal conflicts at all levels will yield positive effect for both managers and those managed.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
mobbing, işyerinde psikolojik şiddet, işyerinde yıldırma, mobbing, psychological violence at workplace, workplace bullying
Kaynak
Maltepe Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
3
Sayı
1
Künye
Lüleci, E., Keskin, Y., Asan, S., Acar, Ö., Değirmenci, F., Karadayı, S. ve Kocabıyık,Ö. (2011). Marmara Üniversitesi tıp fakültesi asistanlarında mobbing (Psikolojik Şiddet) algısı / Mobbing perception of research assistants at Marmara University school of medicine. Maltepe Tıp Dergisi. 3(1), s. 34-40.
