Osteoporozda tedavi yaklaşımları

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-1895-7217en_US
dc.contributor.authorKotevoğlu, Nurdan
dc.contributor.authorToygar, Betül
dc.date.accessioned2024-07-12T21:08:01Z
dc.date.available2024-07-12T21:08:01Z
dc.date.issued2012en_US
dc.departmentFakülteler, Tıp Fakültesien_US
dc.description.abstractOsteoporoz kemik dokusunun dansitesinde azalmayla kırık riskinde artışa neden olan bir hastalıktır. Tedavisi önplanda farmakolojik tedavi olmakla birlikte, egzersiz bir diğer kolu olarak düşünülmelidir.Bifosfanatlar kırık riskinde azalttıklarına dair çok sayıda klinik çalışma ile desteklenen birinci sırada yer alan ilaçlardır.Kalsiyum ve D vitamini replasman tedavisi 50 yaş ve üstündeki tüm kadınlara önerilir, düşme ve kalça kırığı riskini azaltır.Menapoz semptomları olan genç kadınlarda düşük doz hormon tedavisi düşünülebilir. Kalça kırığı riski olamayan genç bifosfanat tolere edemeyen postmenapozal kadınlarda SERM tercih edilebilir. Calcitonin diğere tedavilere uyum sağlayamayan ve özellikle kırıkta akut dönemde iyi seçenektir.Parathormon ağır osteoporozlarda özellikle yeni vertebra kırıklarının önlenmesinde etkindir. Denosumab yeni bir antirezorbtif olarak seçenekler arasında olacaktır.en_US
dc.description.abstractOsteoporosis is a disease resulting in an increased risk of skeletal fractures due to a reduction in the density of bone tissue. Treatment of osteoporosis typically involves the use of pharmacological agents in first place, exercise being the second arm. Bisphosphonates are often considered first-line therapy for osteoporosis due to clinical trials about data showing efficacy for global fracture risk reduction. Supplementation with calcium and vitamin D is recommended for all women aged 50 years and older to reduce the risk of falling, and hip fracture risk. Low-dose hormone therapy is appropriate for younger women who are experiencing other menopausal symptoms. In women for whom bisphosphonates are not appropriate or not tolerated or in younger postmenopausal women who have a low risk for hip fracture, SERMs are a suitable treatment option. Calcitonin is a good choice for patients who are unable or unwilling to tolerate other osteoporosis agents and have osteoporotic fracure pain. PTH reduces the risk of new vertebral fracture in severe osteoporosis. Denosumab will be among the new solutions in inhibition of bone resorption.en_US
dc.identifier.citationKotevoğlu, N. ve Toygar, B. (2012). Osteoporozda tedavi yaklaşımları / Pharmacological therapy in osteoporosis. Maltepe Tıp Dergisi. 4(1), s. 49-55.en_US
dc.identifier.endpage55en_US
dc.identifier.issn1308-8661
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage49en_US
dc.identifier.urihttp://maltepetipdergisi.org/summary.php3?id=105
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/4054
dc.identifier.volume4en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherMaltepe Üniversitesien_US
dc.relation.ispartofMaltepe Tıp Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryUlusal Editör Denetimli Degide Makaleen_US
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.snmzKY02374
dc.subjectOsteoporozen_US
dc.subjecttedavien_US
dc.subjectOsteoporosisen_US
dc.subjecttherapyen_US
dc.titleOsteoporozda tedavi yaklaşımlarıen_US
dc.title.alternativePharmacological therapy in osteoporosisen_US
dc.typeArticle
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Koleksiyonu