Sekonder hiperparatiroidizm nedeni ile yapılan paratiroidektomi ameliyatlarında üç veya daha az paratiroid çıkarılması klinik başarısızlık mıdır?
Küçük Resim Yok
Tarih
2014
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Kronik böbrek yetmezliğinde yeterli ve yetersiz paratiroidektomi uygulanan hastalarda klinik ve biyokimyasalsonuçların karşılaştırılması.Gereç ve Yöntemler: Marmara Üniversitesi Meme ve Endokrin Ünitesi'nde ameliyat edilmiş tüm sekonder hiperparatiroidizmhastaları çalışmaya alındı. Hastalar uygulanan ameliyatın yeterliliğine göre iki gruba ayrıldılar: "yeterli" ve"yetersiz" cerrahi grupları. "Yeterli cerrahi" grubunda subtotal ve total paratiroidektomi uygulanan hastalar yer alırken,"yetersiz cerrahi" grubunda ise 3 ve daha az paratiroid bezi çıkarılan hastalar yeraldı. Hastaların demografik bilgileri,ameliyat öncesi klinik bulguları ve biyokimyasal sonuçları (tCa, PTH) kayıt altına alındı. Hastaların ameliyat sonrasıaylık kontrollerindeki sonuçlar kayıt altına alındı. Biyokimyasal bulgularda (tCa, PTH, P, ALP) ve klinik semptomlardaiyileşmeler (1 ile 4 arası skorlama sistemine göre) ameliyat öncesi değerler ile hastanın son kontrolündeki değerlerinkarşılaştırılması ile değerlendirildi. Çalışmanın primer çıkarımı her iki grup arasında tedavide başarısızlığın (biyokimyasalpersistans/rekürrens) karşılaştırılması iken, sekonder çıkarımlar arasında biyokimyasal parametrelerde ve kliniksemptomlarda iyileşme düzeyi ve iki grup arasında komplikasyon görülme sıklığının karşılaştırılması yer almaktadır.Bulgular: Çalışmaya sekonder hiperparatiroidizm nedeniyle ameliyat edilmiş 42 hasta alındı. Hastaların 26'sı erkek, 16'sıkadındı. Ortanca yaş 46 idi. Hastaların 40'ında (%95) ameliyat endikasyonu olarak klinik semptomlar gözükürken, 2 hastada(%5) klinik semptom olmamasına karşın biyokimyasal bulgular nedeni ile ameliyat endikasyonu konuldu. Hastaların22'sine (%52) yeterli operasyon yapılmışken, 20 hasta (%48) yetersiz ameliyat grubunda yer aldı. Ortalama takip süresi 60[3-244] ay idi. Biyokimyasal persistans /rekürrens belirgin bir şekilde yetersiz ameliyat grubunda daha fazla izlendi (%75'ekarşı %36; OR 5,25; %95 CI 1,38-19,93; p=0,012). Ancak klinik semptomlarda iyileşme oranları her iki grupta benzer izlendi.Sonuç: Yetersiz cerrahi grubunda biyokimyasal tedavi başarısızlığı belirgin olarak daha yüksek izlenirken, şaşırtıcı birşekilde bu grupta klinik semptomlarda düzelme de benzer şekilde yüksek izlenmektedir. Bununla beraber yeterli cerrahigrubunda da biyokimyasal tedavi başarısızlığı uzun dönem takip sonucunda beklenenin üzerinde izlenmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Ulusal Cerrahi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
30
Sayı
4
