Atölye 3 dönüşüm: Tasarım aracının tasarım süreci ile ilişkisi üzerine bir araştırma

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-0899-1307en_US
dc.authorid0000-0002-5230-1994en_US
dc.authorid0000-0002-1131-6073en_US
dc.contributor.authorÖzgüven, Yekta
dc.contributor.authorCantürk, Emel
dc.contributor.authorŞen, Asena Kumsal
dc.date.accessioned2024-07-12T20:57:09Z
dc.date.available2024-07-12T20:57:09Z
dc.date.issued2020en_US
dc.departmentFakülteler, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, Mimarlık Bölümüen_US
dc.description.abstractBilgi teknolojilerinin gelişimi ve yol açtığı değişimler, günümüzde 4. Endüstri Devrimi olarak adlandırılmaktadır. Akıllı otomasyon sistemleri, veri alışverişleri ve üretim teknolojileri gibi kavramları içeren Endüstri 4.0’ın gündelik hayatın her alanında olduğu gibi, mimarlık pratiğinde de köklü dönüşümleri beraberinde getirmesi kaçınılmaz olmuştur. Mimarlık alanına önce bir temsil ve görselleştirme aracı olarak giren bilgisayar teknolojileri, çok geçmeden geleneksel tasarım araçları ile tasarlanması olanaksız olan, karmaşık geometrilerin hesaplanabilmesi ve tasarlanabilmesine olanak sağlayan bir tasarım aracına dönüşmüştür. Günümüzde ise bilgi teknolojilerinin mimarlık ortamındaki kullanım alanı yalnızca tasarım süreci ile sınırlı kalmayıp, üretim sürecini de kapsayacak şekilde genişlemiştir. Bilgisayar destekli tasarım ve üretim, bir yandan, robotik, sanal gerçeklik, sayısal/hesaplamalı tasarım, parametrik tasarım, algoritmik tasarım gibi yeni tasarım yöntemlerinin geliştirilmesinde önemli bir artış sağlarken; diğer yandan, tasarım süreci üzerine çeşitli tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda, bilgisayar destekli tasarım yöntemleri ve/veya geleneksel yöntemlerle (maket, eskiz, çizim, vb.) gerçekleştirilen tasarım süreçlerinin, tasarımcının yaratıcılığına olan etkisi pek çok araştırmaya konu olmuşsa da konuyla ilgili hala net bir sonuca ulaşılabilmiş değildir. Özellikle, bilgisayar destekli tasarım yöntemlerinin mimari tasarım eğitiminde kullanımı ve bu kullanımın tasarımcı adayı öznenin yaratıcılığı üzerindeki etkisi, hala tartışılagelen güncel konulardan biri olmaya devam etmektedir. Aslında, tasarım sürecini analiz etmeye ve tasarım metodolojisi geliştirmeye yönelik çalışmalar 1950’li yıllardan beri artarak sürdürülmektedir. Pek çok farklı yaklaşımda, tasarım etkinliği, bir “karar verme” (Asimow, 1962) ve “problem çözme” (Newel & Simon, 1972; Lawson, 2006; Cooper & Press, 1995) eylemi olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda, tasarım süreci, yaratıcı ve sezgisel boyutları da içeren, bir araya getirilen çeşitli bilgilerden ve bu bilgiler aracılığıyla yeni bilgi üretimine dayanan oldukça karmaşık bir süreçtir. Bu süreç, “muhakemeye dayalı, rasyonel” ve “yaratıcı, sezgisel” düşünce olarak iki farklı düşünme biçimini içerir ve bu iki düşünce yapısının kombinasyonu ise, tasarım sürecindeki en önemli yeteneklerden birini meydana getirir (Lawson, 2006). Bu yönüyle tasarım süreci, “yaratıcılık” olgusunu içeren özel bir problem çözme biçimi olarak tanımlanabilir.en_US
dc.identifier.citationCantürk, E., Özgüven, Y. ve Şen, A. K. (2020). “Atölye 3 dönüşüm: Tasarım aracının tasarım süreci ile ilişkisi üzerine bir araştırma”, Yapı Dergisi. 459, s.54-60.en_US
dc.identifier.endpage60en_US
dc.identifier.issn1300-3437
dc.identifier.issue459en_US
dc.identifier.startpage54en_US
dc.identifier.urihttps://yapidergisi.com/atolye-3-donusum-tasarim-aracinin-tasarim-sureci-ile-iliskisi-uzerine-bir-arastirma/
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/3075
dc.institutionauthorÖzgüven, Yekta
dc.institutionauthorCantürk, Emel
dc.institutionauthorŞen, Asena Kumsal
dc.language.isotren_US
dc.publisherPrchitect İletişim Ltd. Şti.en_US
dc.relation.ispartofYapı Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryUlusal Editör Denetimli Dergide Makaleen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKY09172
dc.titleAtölye 3 dönüşüm: Tasarım aracının tasarım süreci ile ilişkisi üzerine bir araştırmaen_US
dc.typeOther
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Koleksiyonu