Tragedya ve akıl
dc.authorid | 0000-0002-3302-6691 | en_US |
dc.authorid | 0000-0002-5415-668X | en_US |
dc.authorid | 0000-0001-8004-4916 | en_US |
dc.authorid | 0000-0001-8608-904X | en_US |
dc.authorid | 0000-0002-7605-246X | en_US |
dc.contributor.author | Önkal, Güncel | |
dc.contributor.editor | Çotuksöken, Betül | |
dc.contributor.editor | Arlı Çil, Dilek | |
dc.contributor.illustrator | Paçacıoğlu, Mehmet Bahadır | |
dc.contributor.other | Serin, Mustafa | |
dc.date.accessioned | 2024-07-12T20:55:38Z | |
dc.date.available | 2024-07-12T20:55:38Z | |
dc.date.issued | 2023 | en_US |
dc.department | Maltepe Üniversitesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi | en_US |
dc.description.abstract | Friedrich Nietzsche (1844-1900), Tragedyanın Doğuşu'nda Kral Midas'ın ormanda Dionysos'un yoldaşı Silenos'u yakalamaya çalıştığını ve nihayetinde onu köşeye sıkıştırdığında insan için en arzu edilen şeyi sorduğunu aktarır (Nietzsche, 2005). Aldığı yanıt aslında yanıtların en korkuncudur: "Senin için en iyi şey, senin açından bütünüyle ulaşılmaz şeydir; hiç doğmamış olmak, hiç olmamış olmak, hiç olmak. Bu durumda ikinci en iyi şey de bir an önce ölmektir" (Akt. Güçbilmez, 2003: 22). Aklıyla yarı tanrı olmaya soyunan insanın da yaşam ile ölüm arasındaki trajik yolculuğu bu gecikmişliğin bir ifadesidir. Çağlar boyunca farklı biçimlerde geliştirilen "tragedya" ürünlerinin izleyicisinde/okuyucusunda bıraktığı izlenimin ortak-ontolojik kavuşma noktası "geç kalınmışlık" ve "zamanın geriye döndürülemezliği" hissidir. İnsan, –ne yazık ki– "geciken" bir varlıktır. Geciktiğinin, geride olduğunun farkında olarak ilerlemeye çalışan insanın geçmişi ile geleceği arasında durduğu nokta başlı başına trajedidir. Böylelikle insan trajedide aklı ile karşılaşır: bir yandan arzuladığı, diğer yandan kaçındığı iki yüzünün birbirinden sonsuza değin ayrılması gibi. Nietzsche'nin, insanın kendisi ile ilgili somut algının arkeolojisi olarak gördüğü bu nokta çalışmamızın ana sorunsalını oluşturacaktır. Ancak bu konuyu tartışırken Nietzsche'nin akıl eleştirisinin uyarıcı işlevinden yararlanarak modern sonrası yansımalarına yer vermeyi tercih edeceğim. Tragedya burada bir gösteren olarak yer alacak; akıl, gösterilen ve insan gösterge olarak ifade edilecektir. | en_US |
dc.identifier.citation | Önkal, G. (2023). Tragedya ve akıl. Çotuksöken, B. ve Arlı Çil, D. (Ed.). Felsefe söyleşileri XIII-XIV: Metafizik nedir, ne değildir? Aydınlanma ve akıl kitabı içinde (ss. 115-128). İstanbul: T.C. Maltepe Üniversitesi. | en_US |
dc.identifier.endpage | 128 | en_US |
dc.identifier.isbn | 978-605-2124-69-7 | |
dc.identifier.startpage | 115 | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12415/2867 | |
dc.institutionauthor | Önkal, Güncel | |
dc.institutionauthor | Çotuksöken, Betül | |
dc.institutionauthor | Arlı Çil, Dilek | |
dc.institutionauthor | Serin, Mustafa | |
dc.institutionauthor | Paçacıoğlu, Mehmet Bahadır | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | T.C. Maltepe Üniversitesi | en_US |
dc.relation.ispartof | Felsefe söyleşileri XIII-XIV: Metafizik nedir, ne değildir? Aydınlanma ve akıl | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Ulusal Kitapta Bölüm | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.snmz | KY05628 | |
dc.title | Tragedya ve akıl | en_US |
dc.type | Book Part | |
dspace.entity.type | Publication |