Yoğun bakıma giden yolda bazı yorumlamalar

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-0916-707Xen_US
dc.contributor.authorDemirhan Erdemir, Ayşegül
dc.date.accessioned2024-07-12T21:13:35Z
dc.date.available2024-07-12T21:13:35Z
dc.date.issued2016en_US
dc.departmentFakülteler, Tıp Fakültesien_US
dc.description.abstractYoğun bakıma giden yolda hastalar için umut ve umutsuzluk vardır. Bunlar ya kurtarılacak ya da kaybedileceklerdir. Kurtarılma umudunu her zaman var sayarak yaşamak, insana umut kapısında aydınlık yollar açar. Hekimin tedavide bunları hiç unutmadan umudun bekçiliğini yapması önemlidir. Bu aradahekim, hasta ve aile arasındaki etkisiz iletişim, özellikle kritik konularda karar verilmesini olanaksızlaştırır. Hastaların durumu kötüleştikçe, birçok hekim hasta ve aileyle diyalog başlatmada çekimser kalır. Sağlık elemanlarının çoğunluğu hastalarla ölüm ve ölümcül hastalıklı olmak konusunu nasıl konuşacaklarına yönelik çok az eğitim almışlardır. Ayrıca, sağlık elemanlarının kendi ölümlülükleriyle yüzleşme güçlükleri, ölümcül hastaya yaklaşımlarını olumsuz yönde etkiler. Bu çalışmada bütün bu sorunlar irdelenirler.en_US
dc.description.abstractOn the way to intensive care, there is both hope and despair for patients. These will either be saved or lost. Living always by assuming to have the hope to be saved opens illuminated ways for people at the beacon of hope. It is important that a physician should keep watch over hope without forgetting these in the treatment. Meanwhile, ineffective communication between physician, patient and family especially makes it impossible to make decisions on critical matters. As patients' situations get worse, many physicians abstain from starting a dialogue with patients and families. Most of the medical staff have taken little training on how to talk with patients about death or having a fatal disease. Moreover, medical staff's difficulty facing off their own mortality negatively affects their approaches towards deadly-ill patients. In this study, all these problems will be examined.en_US
dc.identifier.citationDemirhan Erdemir, A. (2016). Yoğun bakıma giden yolda bazı yorumlamalar / Some comments on the way to intensive care. 2(1), s. 12-20.en_US
dc.identifier.endpage20en_US
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage12en_US
dc.identifier.urihttps://www.turkiyeklinikleri.com/article/tr-yogun-bakima-giden-yolda-bazi-yorumlamalar-74508.html
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12415/4543
dc.identifier.volume2en_US
dc.institutionauthorDemirhan Erdemir, Ayşegül
dc.language.isotren_US
dc.publisherTürkiye Klinikleri Derneğien_US
dc.relation.ispartofTürkiye Kllinikleri Tıp Etiği-Hukuku-Tarihi Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryUlusal Hakemli Dergide Makale - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKY03909
dc.subjectEtiken_US
dc.subjectTıbbien_US
dc.subjectYoğun bakımen_US
dc.subjectMutluluken_US
dc.subjectEthicsen_US
dc.subjectMedicalen_US
dc.subjectİntensive careen_US
dc.subjectHappinessen_US
dc.titleYoğun bakıma giden yolda bazı yorumlamalaren_US
dc.title.alternativeSome comments on the way to intensive careen_US
dc.typeArticle
dspace.entity.typePublication

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Koleksiyonu